napoleon bonaparte'ın mısır'dan aldığı savaş ganimetlerini (?) sergilediği müze. bu dönemde Musée Napoléon adını almış.
ikinci dünya savaşı sırasında nazilerin de aklına gelmiştir burası. adolf hitler, "sen sanattan anlarsın" deyip junker bir generali (veya subay da olabilir tam hatırlayamadım şimdi) louvre'a el koyması için göndermiştir.
tabii fransızlar da yenileceklerini anladığı gün çoktan louvre'u boşaltıp tarihi eserleri, tabloları falan gizli sığınaklara yerleştirmişlerdir. naziler louvre'a geldiğinde 3-5 önemsiz resim dışında pek bir şey bulamazlar. hatta müze küratörünü de epey sıkıştırırlar "ne ettin lan eserleri?!" diye ama küratör de "envanter listesi burada, yalan mı söylüyorum yani ben?!" deyip işin içinden sıyrılmıştır.
müze hakkında çeşitli dedikodular vardır. aslında sergilenen çoğu eserin replika olduğu, gerçek eserlerin kaybolduğu söylenmektedir. olur da gidersem bu konudaki izlenimlerimi buraya yazarım daha sonra.
düzeltme: müzeye el koyan kişi Generalfeldmarschall Gerd von Rundstedt'miş. koskoca mareşali, general ve hatta subay rütbesinde bilmek de benim ayıbım olsun. zaten napoleon konusunda da bir düzeltme yaptım.
12-13. yüzyıllarda bir kale olarak inşaatına başlanan louvre ilerleyen zamanda şehrin içinde kalmış ve yapılan eklentilerle fransa krallarının sarayı haline gelmiştir. xiv. louis kraliyeti versailles sarayı'na taşıdığında louvre kraliyet koleksiyonlarının sergilendiği bir mekan haline gelmiştir. fransız devriminden sonra toplanan komite burayı müze yapma kararı almış ve bir süre sonra uygulanmıştır. ilerleyen zamanda kısa bir süre kapalı kalmış daha sonra bonaparte tarafından napoleon müzesi olarak yeniden açılmıştır. * günümüzde overrated bir müzedir. zengin bir koleksiyonu var evet. ama aşırı zengin. gittiğimizde ilk gün sıradan başlayalım dedik. mezopotamya, antik yunan, roma, mısır derken akşam oldu. aynısından onlarca lahit yerine bir anlamı olan beş adedi yeterli aslında müze ziyaretçisine. birbirinin emsali yığın yığın bitip tükenmeyen şeyler hem yoruyor, hem bıktırıyor, bir süre sonra da dikkati dağılıyor insanın. ikinci gün de gittik, tablo galerilerini gezdik. o kadarı yetti. nedir ne değildir vitrinlerin önünde hakkını vere vere gezmek rahat bir hafta yer. ister müze yapın, ister havaalanı, o kadar büyük şeyler kullanıcı dostu olmuyor. insani boyutları aştığında hem psikolojik olarak eziliyorsunuz, hem de bedenen yoruluyorsunuz.
meşhur mona lisa tablosuna gelince: posta pulundan az hallice bir şey. iki üç metre kadar önünde bir bariyer var. tablo ayrıca saydam bir panelle korumaya alınmış. o mesafeden ve o panelin ötesinden baktığın şey üçüncü sınıf plotter baskısı olsa farkına varmazsın. bir de üstelik bariyerin önünde sürekli bir insan yığıntısı var. gayet anlamsız. büyük hayal kırıklığı oldu.
sınırlı zamanda gittiyseniz musee d'orsay çok daha tercihe şayan bir yer.
çok özel bir leonardo da vinci sergisi açan müze. ünlü italyan ressamın 500'üncü ölüm yıldönümü sebebiyle 10 yıldır hazırlığını yapıyorlar. bu kadar uzun sürmesinin nedenleri arasında, italya ve fransa arasında çıkan anlaşmazlıklar var. italya, "da vinci italyan'dı, fransa'da öldü sadece. niye tüm eserlerini size yollayalım ki?" diyerek arıza çıkarmış. neyse ki, pürüzler giderilmiş, anlaşmaya varılmış ve italya başta Vitruvius Adam olmak üzere belli başlı büyük eserlerini louvre'a yollamış.
160 eserin görülebileceği sergide (ki buna meşhur mona lisa dahil değil, o yerinde kalacakmış) Britanya kraliçesi 2. elizabeth'in özel koleksiyonundan ödünç alınan Leda’nın Başı, ve Ornithogalum umbellatum'un dahil olduğu 24 eser yer alıyor. ayrıca bill gates'in de özel koleksiyonundan bazı eserler ve interaktif, sanal gerçeklik sergileri de 2024'e kadar görülebilecekler arasında.