her kitaplıkta bir tane bulunması gereken, insanın canı sıkıldıkça açıp bir kaç sayfa okuyup ruh halini düzeltmekte kullanabileceği, her sayfası kahkaha attıran, her yaşta okunabilecek hiç eskimeyen bir kitap.
aziz nesin'in 1967 yılında yayımlanan romanıdır. İstanbul'da aynı mahallede yaşayan iki çocuğun (Zeynep ve Ahmet), birinin ailesinin Ankara'ya taşınması dolayısıyla birbirinden ayrı kalması ve mektup arkadaşı olarak ilişkilerini devam ettirmesi romanıdır. Roman zeynep ve ahmet'in 1963 ve 1965 yılları arasında birbirine yazdığı mektupların toplamından oluşur. Sonunda da aziz nesin'in iki farklı zamanda (basımda) birkaç sayfa notundan ve aziz nesin'in yanılmıyorsam 70. yaş gününde düzenlenen organizasyonda yapılan bir konuşma vardır.
Kitap ahmet'in öğrenip zeynep'e haber vermesi ve izin istemesiyle, bir çocuk roman yarışmasına bu mektuplarla katılması sayesinde oluşmuştur. Tabii kitaptaki ahmet de zeynep de aziz nesin'dir. Ve fakat aziz abi gerçekten de bu mektuplarla bir çocuk roman yarışmasına aynen kitapta anlatıldığı gibi katılmıştır. Yarışmanın sonucunu ve nedenini tabii ki kitaptan okumanız gerek :)
Kesinlikle hem ebeveynler hem de çocuklar için çok ufuk açıcı bir kitap. Okurken hem çok keyif alıp gülüyor, hem de nasıl da ben öyle değilim'i ezbere söylediğinizi kanıksıyorsunuz.
Yeğenlerime vermeden evvel ben okudum, sonra annelerine verip okuttum, sonra yeğenlerim okudu. Ki hepsinin aynı şeyi farkettiği üzere, kitap gerçekten de aziz abinin ben bu kitabı hem çocuklara hem anne babalara yazdım demesini karşılıyor.
Bir de kitaptaki hikayenin bir iki tanesi hababam sınıfında da olduğunu gördüm. Bir öyle yüzeysel araştırdım ki rıfat ılgaz'ın kitabında yokmuş sanırım bu hikayeler. Filme de bu kitaptan mı aktarılmış net bir şey bulamadım. Ama zannederim öyle.