bir şeyi şekillendirmenin en güzel yolunun o şeyin oluşumu ve gelişimi sırasında olabileceğini anlatır. nasıl bir ağacın eğim yönünü şekillendirmek için çıtayı o yöne çevirip ağacı bağlarsak aynı şey insan için de geçerlidir. çocuklarımızı ne kadar önyargısız, her şeyi görüp, öğrenecek, kendisi deneyecek ve seçiminin sebebini anlayacak şekilde yetiştirirsek, o kadar güzel meyveler alırız.
bu deyimi söyleyen kavak ağacını görse bir daha düşünürdü herhalde. bir ağaç hep eğilir eğrilir mi? biçerken eğilir. durduğu yerde eğilir. akşam düz biçersin güzelce dizersin sabah bir bakarsın sağa sola yamulmuşlar. ben bu kadar süprizlere açık eyyamcı bir ağaç görmedim. ve evet doğru kavak kuruyana kadar eğilir. bir kavak yedisinde neyse yetmişinde de odur.