bir kişinin rızası olmadan (çocuklarda bu kısım geçerli değildir, geçerli olması teklif dahi edilemez, rıza var denilerek hüküm veren hakimlere küfür edilir) , o kişiyi cinsellik içeren herhangi bir olaya maruz bırakmaktır. kişiye cinsel organın fotoğrafını atmak, porno izletmek, tecavüz etmek, cinsel içerikli şakalar yapmak, önünde ilişkiye girmek ilişkiye zorlamak vs aklınıza cinsellikle iligili gelebilecek herşey istismardır.
türkiyede son yıllarda artan cinsel istismar vakalarının %46'sı çocuklara karşı işlenen suçlar oluşturur fakat caydırıcı cezaların uygulanmaması sebebiyle yeni istismarcılara fırsat verilir bu sebeple içimi acıta acıta aşağıya çocuklarımızı ve kendimizi cinsel istismardan nasıl koruyacağımızı yazacağım.
çocuklarda çok küçük yaşlardan itibaren bedeninin kendisine ait olduğunu ve kimsenin bedeni üzerinde asla ve hiçbir şart altında hak sahibi olmadığı öğretmemiz kritik önem taşımaktadır. çocuğun bedenine ebeveynleri de dahil kimsenin izinsiz dokunamayacağını, öpemeyeceğini , sevemeyeceğini tekrar söylememiz ve bu söylememize paralel davranışlar göstermemiz gerekmektedir. çocuk istemediğinde öpmeyeceğiz, çocuk istemediğinde sarılmayacağız ve bunu kimsenin yapmasınada izin vermeyeceğiz ki çocuğumuz bedeni üzerinde hak sahibi olduğu kavrayabilsin
özellikle türk halkının sık yaptığı hatalardan biri olarak topluma açık alanlarda, misafirlerinin yanında , hatta ikinci ebeveynin yanına dahi çocuğun bezini değiştirmeyeceğiz. yine aynı şartlar altına çocuğun üstünü değiştirmeyeceğiz. çocuğun daha çok küçüklükten itibaren özel bölgelerinin insanlardan sakınması gerektiğini öğreteceğiz ki karşılaşabileceği bir istismar durumunu fark edebilsin. evet malesef bir çok çocuk cinsel istismara maruz kaldığını fark etmiyor bile çünkü yetiştirildiği gelenekler çocuğa bunun normal olduğunu düşündürüyor.
çocuğumuz ile sıksık konuşacağız ve başına gelen kötü durumlarda yalnız olmayacağını hissettireceğiz böylece ailenin tepkisinden korkup saklamak durumda kalmayacak. malesef türkiyede ki bir çok çocukta aile korkusuyla istismarcıyı söylemiyor ve istismara maruz kalmaya devam ediyor.
çocuğumuza bir istismar durumunda ne yapması gerektiğini öğretmekte çok kritik bu noktada. soğuk kanlı olmak eminim ki böyle bir durumda çok zordur ancak buna ragmen yakınında ki en güvenilir kişiye ulaşmaya çalışmalı ve durumu anlatmalı ( bu kişi okulda öğretmen, sokakta polis veya bir bakkal market bile olabilir) kendini güvenli biryer bulduktan sonra ilk iş ebeveynine ulaşmaya çalışmak olmalıdır eğer şahıs çocuğu takip ediyorsa çocuğun yüksek sesle bağırıp çevreden yardım istemesi gerekir.
ve son olarak çocuğun verdiği beyan esastır. bir çocuk benzer bir kaygı ile gelip size durumu anlatıyorsa asla hayal gördüğünü, şaka yaptığını vs düşünmeyin. gerekli kişi ve kurumları arayınız.
hiç istemesem de bahsetmemiz gereken en ağır suçlardan biri maalesef.
ne yazık ki dünyanın her yerinde insan dediğimiz zorba tarafından diğer tüm türlere ve güçsüz olana karşı işlenen bir suç bu. yetişkin, çocuk, hayvan ayırt etmeden, kendisinden daha güçsüz bir başka canlıya iradesi dışında yapılan her türlü istismarın son derece hastalıklı olduğu aşikar ve ne yazık ki çok da yaygın suçlar istismar suçları.
çocuklar ve hayvanların her türlü köleleştirilmesi ve sömürülmesine karşı biri olarak, hayvan tecavüzlerinin de hukuki olarak çocuk tecavüzüyle aynı statüde değerlendirilip cezalandırılması taraftarıyım. Çünkü her ikisi de güçsüz ve savunmasız.
istismar dünyanın her yerinde güçlünün güçsüze karşı uyguladığı bir suç ve maalesef çok da yaygın ve yasal yetersizlikler sebebiyle herhangi caydırıcı bir yaptırımı da yok. o yüzden bu konunun sürekli olarak takipçi ve destekçisi olmalı, hayvan haklarını da kendi haklarımız kadar önemsemeliyiz. çünkü hayvanlar ve çocuklar bu dünyanın gerçek sahipleri olan meleklerdir. onları koruyup kollamak da bizlerin boynumuzun borcudur.