george andrew romero, nâm-ı diğer zombilerin babası. 4 şubat 1940 yılında new york'ta doğdu. üniversiteyi pittsburgh'da okuduktan sonra reklam filmleri ve kısa filmler çekmeye başladı. 20 yaşında, arkadaşlarıyla birlikte image teens adını verdikleri reklam şirketini kurdu. 27 yaşına hayatı bu şekilde devam etti. Ancak cepte ne para vardı, ne pul.
27 yaşına geldiğinde, yakın arkadaşı john a. russo ile birlikte film çekmeye karar verdiler. nigth of the living dead adını verdikleri film, muhtemelen kendilerinin de tahmin edemeyeceği bir şekilde inanılmaz büyük bir sükse yaptı. 100 bin dolar gibi cüzi bir bütçeyle, siyah beyaz çekilen bu film günümüze kadar 250 milyon dolardan daha fazla gelir elde etti. Ayrıca, 1999 yılında abd kongre kütüphanesi tarafından ulusal film arşivine dahil edilen bu film; romero'ya pek bir şey kazandırmadı. telif hakkının sağlam bir şekilde himâye altına alamamasının bunda payı büyüktü tabii.
lâkin, romero'nun paradan ziyade önemsediği başka şeyler olduğu âşikar. sinema ve senaristlik bunların başını çekiyordu. ilerleyen yıllarda "... of the dead" serisi adını verdiği filmlerini çekmeye devam etti. bunlar sırasıyla: dawn of the dead(1978), day of the dead(1985), land of the dead(2004), diary of the dead(2007), survival of the dead(2009).
filmlerinin pek çok remake'i olan romero'yla benim yolumun kesişmesi, çocukluk yıllarıma tekâbül ediyor. Henüz 7-8 yaşlarında, night of the living dead filminin, romero'nun yakın arkadaşlarından birisi olan tom savini tarafından çekilen remake'ini izleme şerefine nâil olmuştum. Tabii o zamanlar ne romero'dan, ne de yaptığı işlerden haberdarım. romero ismini bilmezken, romero'ya dair bir şeyler izlemiş olmayı kendim adına büyük bir şans olarak addediyorum.
ilerleyen zamanlarda -yine pek de büyük sayılmayacak yaşlar.- bu sefer de romero'nun dawn of the dead filmiyle yolum kesişti. aklım erdikçe kendisini tanımaya, sevmeye ve değerini anlamaya başladım.
her şeyden evvel, vermek istediği mesajı almanız için sürekli dürtülüyorsunuz. 10 yaşında çocuk da olsanız, 40 yaşında herif de olsanız romero filmlerinde sizi sürekli dürtüyor. kör gözüne parmak sokar gibi: "dostum, tüketim çılgınlığının insanları ucube yaratıklara, zombilere çevirdiğini söylüyorum. görüyorsun değil mi?" diyor mesela.
velhâsılı, "korkuturken düşündürmek." gibi bir kavramı sinema literatürüne kazandırmış, değişik bir adamdır romero. bu arada, yazımın içerisinde kullandığım "zombi" kelimesi, romero'nun hiçbir filminde geçmemektedir. altın kuralı çiğnediğim için kendisinden özür dilerim.