kişinin yalnızca kendi istediği yolu tercih etmesi için sahip olması gereken güçtür.
ideal seçim, hiçbir baskı ve yönlendirme etkisinde kalmadan yapılır. en önemsiz seçimlerde bile bire bir tecrübe edilmeyen bir yoldan yana seçim yapılıyorsa bu ya başka birilerinin tecrübe toplamına güvenerek yapılmış bir seçim olur ya da rastgele bir seçim rasyonel denk gelmiştir. durum ilkiyse ve özgür iradeden söz edeceksek, kişi tecrübe toplamının yarattığı baskıdan kaçmanın rasyonel olmadığını düşüneceği için kendini baskı altında dahi hissetmez ve özgür iradesini güven kavramına teslim etmiş olur.
insanların kaderleri belliyse ortada irade yoktur. kaderleri belli değilse bile tamamen deterministik olma ihtimalleri var, neticede her şey elektrik sinyali şu hayatta. deterministik değilseler bile yüzlerce bilişsel önyargı var. haliyle en iyi ihtimalde bile "özgür irade" yoktur, "yönlendirilmiş irade" vardır.
"the brain may as well be deterministic for all intents and purposes, yet it feels like we have free will. a possible reason is that our model of ourselves is not ourselves, so our decisions surprise our self model and feel like free will."
