az evvel bitirdiğim bir selami mete akbaba kitabı.
büyük beklentilerle başladığım kitap adeta bir ergen denemesi olarak neticelendi. hani 15 sayfa foucault okuyup sağda solda 'delilik abi hapishane falan' diye dolaşan çocuklar vardır ya (bu arada bu çocuklara tam destek, okuyun arkadaşlar, okuyun ki böyle olmayın), işte bu kitap da bana bu hissi verdi. çalışma alanlarımdan ikisine bizzat temas ettiği için de olabilir bu yorumum. hocamın şu sözünü hatırlatmıştır: twitter.com/...