soyut konulara gelmeden ilk sağdan döneceğim; insanın parayı nasıl piç ettiğidir.
20 li yaşların başından itibaren elime geçen her toplu parayı, değerlendirmesi mümkün her fırsatı çatır çutur piç etmişim şimdi bakınca. hala 4 yıl boyunca sadece alkole, cigaraya harcadığım kyk borcunu ödüyorum mesela. kısa vadede güzel ticaret yapmışım gibi hissettirip, uzun vadede elimden giden her araç, çektiğim ve değerlendiremediğim krediler... ah ulan ah..!
Freud diyor ki "insan, karşılaştığı kişilerin kalıntısıdır."
hayatıma dahil olan herkesin bana bir şey kattığına inandım hep. iyi ya da kötü hep bir iz bıraktılar. hepsini kabul ettim çünkü şu an olduğum ben, yaşadıklarım ve bana bunu yaşatan insanların etkisi. pişman olmayı hiç sevmedim olsam da değiştiremeyeceğimi biliyorum.
gerçek şu ki daha çok izimiz olacak önemli olan bizim bu izlerden nasıl biri olarak çıktığımız.