aslında iskandinavca nın bir lehçesidir. öyle ki isveçce ile arasındaki fark, bizim urfa ağzıyla kütahya ağzı arasındaki fark kadardır. lehçe bile denmez.
iskandinavca'nın eski hali ingilizce'nin kök dillerinden biridir . bu nedenle bir norveç'li için ingilizce öğrenmek, kendi diline fransızca kökenli sözcükler eklemekten belki biraz daha zordur. zaten sekiz yaşında çocukları bizim hazırlıktan çıkmış halimizden iyi ingilizce konuşur. ayrıca (bkz: anglisc)
norveçce de zamanında dilde sadeleşme hareketi yaşamış, dildeki danca etkisini kırmak için dil kurumlarınca çalışmalar yapılmışmıştır. sonunda nynorsk denilen "öz norveçce" doğmuştur. kırsalda daha yaygındır. nynorsk'un yazım kuralları farklıdır ve öğrenciler erken yaştan itibaren bokmål denilen resmi norveçce ile nynorsk denilen öz norveçce arasında seçim yapıp eğitimlerini ona göre alırlar.
alfabesi bizdeki "ö" (ø) sesini de içerir. bununla beraber i ile ü arasındaki bir seslerini yazmak için "y" harfini kullanırlar. "o" yu "u", "u" yu "ü" okurlar. "o" sesini ise å ya da eski matbaa kurallarına göre "aa" diye yazarlar. sanırım alfabelerindeki en abes harfler, yalnız ingilizce'den geçmiş az sayıda sözcüğü yazarken kullandıkları atıl "q" ve "x" harfleridir.
norveçce'nin cümle vurgusu tersten okunmuş ingilizce gibidir, şarkıyı andırır. sözcüklerde ilk hece sonunda vurgu yaygındır.
cümle vurgularının pek çok diyalekti arasında sonsuz değişime uğradığı dil. bir bergenli'nin konuştuğu norveççe bir trondheimlı'nın norveççe'sinden kulağa çok daha farklı gelecek ve hatta aynı dil olduğunu size belki düşündürtmeyecektir. aynı zamanda alfabetik olarak sahip oldukları ø, bizim alfabemizdeki ö'ye karşılamakla birlikte, fonetik anlamda daha uzun bir ses olduğu için aynı değildir.
diger bolgelerin diyalektigini bilmem ama oslo norveccesi isvecce ile inanilmaz benzerlik gosterir ve kulaginiza ayni dilmis gibi gelir. ki cogu norvecli isvecceyi cok iyi bir sekilde konusabilir. en azindan benim tanistiklarimda durum boyleydi. bu iki dili turkce ve azerice gibi belki de daha yakin iki dil olarak dahi tanimlayabiliriz. ayrica, aramizda kalsin ama isvecli melekler kadar guzel olmasalar da hatun kisileri de benzerlik gosterir.
fonetiği oldukça tatlı olan iskandinav dilidir. konuşup pratik yapacak insan bulmak neredeyse imkansız olduğundan, dili çalışmak bir yerden sonra anlamsız gelebilir.
bu dili çalıştıktan uzun süre sonra online bir oyunda norveçli bir ekiple aynı takıma düştüğümde, ara ara anladığım yerlerde sessizliği bozup cevap veriyordum. oyunu sallayıp ellerinden geldiğince yardımcı olmaya çalıştılar ilginç bir şekilde.
ta ki türk olduğumu söyleyene kadar. sonrasını tahmin edebilirsiniz "erdogan, deve sorunsalı, kafa kesiyor musun sen de"...