hayatımın hatırladığım ilk anı bu şarkıya ait sanırım. hayal meyal bir şeyler canlanıyor kafamda. 3 dost ailenin 6 çocuğu bilgisayarın başındayız. en küçükleri benim, en büyükleriyle de aramda 8 yaş var. ben seviyorum diye bilgisayardan bu şarkının açıldığını hatırlıyorum. sonrası çocuk bağrışmaları, zıplamalar ve eğlence... o an değilse bile sonrasında defalarca kez izlediğimi, dinlediğimi hatta "bir kadın çizeceksiiiin" diye bağıra bağıra dolandığımı bile hatırlıyorum. o günlerde ferman akgül karşıma çıkıp "ne kadar oldu bu hayata geleli? söyle!" diye bağırsa tek elimle yaşımı gösterebilirdim* şarkının sözleriyle gram ilişkim olmasa bile bir şekilde bağ kurmuşum. iyi ki de kurmuşum. her dinlediğimde çocukluğuma seyahat edebiliyorum böylece.
gittiğim ilk manga konserinde bu şarkının tam öncesinde ferman'ın dediklerini hatırladıkça, umut dolu bir hüzün kendine yer ediniyor içimde. "15 sene önce, ankara'da çok ufak bir stüdyoda başlamıştık şimdi dinleyeceğiniz parçaya. bu sahnenin yarısı kadar bile değildi. hayallerinizden vazgeçmeyin arkadaşlar, bir gün olacaktır mutlaka!"
ne kadar oldu bu hayata geleli "söyle, ne olacaksın büyüyünce" diye sorulan sorular tarih oldu, ama senin kafan hala dolu işte benim, işte senin, iste onun diye paylaşıyorsun hayatı üç kuruş sevginle ne ? o da mı aldattı seni be ? eee ? ne kaldi geriye ? bak sen ne yazık ki klasik bir tablosun dostum ne yaparsan yap boşsun tamam okumuşsun, ama yetmez, sadece bununla dertler bitmez çıkacaksın kabuğundan, bunalımdan kurtaracaksın kendini ona göre yaşamayı bırakıp döneceksin gerçeklere, ama önce
bir kadın çizeceksin o'nun gibi bırakıp gitmeyecek saklayıp gömeceksin (ki senden başka) kimseler sevemeyecek
şimdi bunlar yetmez gibi bir de kendini aşka mı bıraktın, hadi be bırak adam gibi şeylerle uğraşmayı herkes gibi takıl yaşa hayatını takılamıyorsan bile rol yap, ne yap et ama yarat kendi yalan dünyanı çünkü bunlar para ediyor baksana sevgi bile yalan olmuş, piyasada kavrulmuş, herkes kudurmuş, "canım" dediğin bile arkandan vurmuş tüm bunları bilerek yaşa ve sakın! ama sakın içindekileri tüketeyim deme bir gün gelecek göstereceksin kendini, sevgini, neler istediğini şimdilik alacaksın eline kalemi, kusacak dökeceksin nefretini
bir kadın çizeceksin o'nun gibi bırakıp gitmeyecek saklayıp gömeceksin (ki senden başka) kimseler sevemeyecek
birden duracaksın soracaksın kendine neden bu düzen böyle, neden herkes sahte sonra bakacaksın, göreceksin çaren yok devam edeceksin yalandan yaşamaya
bir gün gelecek göstereceksin kendini, sevgini, neler istediğini simdilik alacaksın eline kalemi, kusacak dökeceksin nefretini çıkacaksın kabuğundan, bunalımdan kurtaracaksın kendini ona göre yaşamayı bırakıp döneceksin gerçeklere
