true detective 'in ilk sezonu bittikten sonra keşfettiğim ve onun etkisiyle bünyeme ilaç gibi gelen ingiliz dizisi.
doctor who 'nun david tennant 'ının başrolde, ingiltere nin en berbat dedektifini oynadığı dizinin, en güzel taraflarından birisi de olayların geçtiği dorset 'in (www.visit-dorset.com/... inanılmaz doğası. sahnelerin bir parçası gibi ekranda beliren bu doğa harikası, dizinin dram ektisini yükselttiği gibi, hafiften kasvetli bir havada doğuruyor. sonuçta da elinizde müthiş dingin atmosferiyle, nefis bir dram oluyor.
amerikalılar her güzel diziye yaptıkları gibi, bunu da alıp uyarlamışlar, ancak başrolde gene david tennant ın oynadığı dizi ilk sezon sonunda düşük ratingler nedeniyle yayından kaldırılmış.
dizide karakter veya oyunculuk adına sırıtan kimse yok, herkes hakkını vererek oynuyor, olması gerektiği gibi. duygusal gelgitleri yaşıyorsunuz, üzülmeniz gereken karaktere üzülüyorsunuz, haksızlığa uğradığını düşündüğünüz karakterle birlikte sizde kızıyorsunuz, uyuz olmanız gereken karaktere, oyuncunun performansı eşliğinde uyuz oluyorsunuz. aksayan yönü yok dizinin bu yönde. karakterler tüm zayıflıklarıyla, insani yönleriyle karşınızda.
neredeyse hiç silah kullanılmayan ( doğrusu hatırlamıyorum da, belki de hiç kullanılmamış ), polisiyeden çok, karakterlerin polis olduğu güçlü bir drama dizisi aslında. merakınızı ayakta tutansa, elbetteki arka planda çözülmeyi bekleyen cinayet ve olay örgüsü.
müzik kullanımı açısından da, özellikle ikinci sezon çok başarılı.
bafta 'da da ödül manyağı olmuş bir dizi bu arada.
aksiyon ağırlıklı amerikan dizilerinden sıkılıp, karakter odaklı dram yönü güçlü bir dizi arıyorsanız, broadchurch 'e bir göz atın derim.
Bugün seriesguidea göz gezdirirken altında (3x01 yarın) ibaresini görmemle birlikte çocuklar gibi sevindiğim dizi.
Tam iki sene sonra ekranlara dönüyor.
dizinin 3. sezonunu bitirmek yeni nasip oldu.
ilk iki sezona nazire yaparcasına gene bir denis villeneuve filmiymişçesine özenli, nitelikli ve incelikli işlenmiş kurgu ve görüntüler eşliğinde akan dizi bu kez cinayet değil bir tecavüz vakası üzerine eğiliyor.
ancak gene polisiye hikayesi yanında ikili ilişkiler, ailevi problemler ve ilk sezonlardan kalan problemlerin üzerine de eğilmeyi atlamıyor.
mekan olarak broadchurch'un etkileyici atmosferini kusursuz şekilde kullanan ve bu gizemli atmosfere uygun renk paleti, orta ağırlık kıvamındadaki kurgusu yanında ağır ingiliz - iskoç aksanıyla eşine çok sık rastlamanın mümkün olmadığı dizi -ki broadchurch'ü en iyi anlatacak kelime dinginlik-, klasik amerikan polisiyelerine değil de kuzey dizilerine (forbrydelsen, bron broen) yakın durmakta. bu ağır ve gerçekçi atmosferi yansıtabilecek bir başka ingiliz dizisi de, luther benim izlediklerim arasında.
bir ingiliz dizi olmasından mütevellit 8 bölüm süren broadchurch üçüncü sezonu, giriş, gelişme ve sonuç kısımlarını ayrı ayrı değerlendirmek gerekirse işi biraz uzatıyor ve finali son iki bölümde hızla bağlıyor. kalan 6 bölümse sizi hikaye içerisinde ipuçları ve insanların birbirleriyle olan ilişkileri arasında götürüp getiriyor. bu hızlı finalin nedeniyse, insanların (bu tip dizilerin olmazsa olmazı) sırları nedeniyle yavaş ilerleyen soruşturmanın, ipuçları ortaya çıktıkça bir mengene misali şüphelileri yavaş yavaş sıkıştırması ve en sonunda patlaması, ki bu dedektif alec hardy'nin lafı.
velhasıl kelam, doctor who'nun 13. doktoru jodie whittaker'ın da 3 sezon boyunca önemli rollerden birisinde oynadığı broadchurch nakış gibi işlenmiş görselliği, tatmin edici hikayesi ve elbetteki oyunuculukları ve eşsiz atmosferiyle 3. sezonuyla da izlenmeyi hak ediyor.
dizinin ilk sezon sonlarındaki mahkeme sahnelerinde insanın sinirini bozacak kadar içe işleyen oyunculuğuyla zihne kazınan olivia colman 91. akademi ödülleri'nde en iyi kadın oyuncu ödülünü almış. dizide canlandırdığı karakterin inişli çıkışlı duygusal ruh hallini, hafif ürkekliğini ve sinirlendiğinde ortaya çıkan yükselmelerini muhteşem canlandırıyordu. dizi özelinde değerlendirince iyi oyunculuğunun taçlandırılması çok da şaşırtıcı olmadı açıkçası.