Farsçadan dilimize geçen bir kelimedir. Zerdüştlük inancının kutsal kitabı avesta'da "-ahura mazda'nın sembolü olan- ateş karşısında saygıyla eğilme" anlamında kullanılan bir ibadet biçimidir.
Namaza çağrı zil ile yapılırdı. Kıble güneşe/ateşe doğru olurdu. Namaz öncesi abdest alınır ve örtünerek 5 vakit olarak ibadet gerçekleştirilirdi: Havaan: Sabah Rapithwan: Öğlen Uziren: Öğleden Sonra/İkindi Aiwisuthrem: Akşam Ushaen: Gece