bizim için acı yıllarından biri olmakla birlikte [çetin alp'in söylediği "opera" ile katılmış ve (ispanya ile birlikte) sıfır puanla sonuncu olmuştuk]
eurovision şarkı yarışması tarihinin en parlak yarışmalarından biridir.
lüksemburg adına katılan Corinne Hermès'in "Si la vie est cadeau" ile birinci olduğu yarışmada, hangisi birinci olsa haksızlık olmamış olacak çok sayıda unutulmaz beste yarışmıştır.
israil adına katılan ofra haza'nın söylediği "Hi",
Yugoslavya adına katılan Daniel popovic'in söylediği "Julie",
italya adına katılan Riccardo Fogli'nin söylediği "Per Lucia",
Birleşik Krallık adına katılan Sweet Dreams'in söylediği "i'm Never Giving Up"
tüm bunların arasından sıyrılıp üçüncü olan, isveç adına yarışmış Carola Häggkvist'in söylediği "Främling"...
"bir biz takıyoruz, kimse sallamıyor, biz de umursamayalım" buluşu gerçeği ne kadar yansıtıyordu tartışılır, fakat bu sene herkes umursamıştı. muhteşem seksenlerin adeta habercisi, bir o kadar muhteşem bir yarışma yılıydı, herkesi ekrana kilitlemişti.