üniversitedeyiz, eğitim sosyolojisi, kopmuşum dersten, dirseğim sırada elim başımda kağıdı karalıyorum, bir ara bir "uçurtmayı vurmasınlar" duydum, gürültülü bir mırıldanmayla dedim ki "cadıyı yakmasınlar", benden bir şey duyabilmiş olmanın sevinciyle "efendim yavrum???" diye atlamıştı ersin bey, demiştim hocam yok bişey, şimdi neyini anlatacaksın, hocam bi venom var, ayrıca aleph kendilerinin black metal grubu olmadığını söyler, aleph kim yavrum, bilmiyorum hocam, henüz tanımıyorum, venom kim, venom grup, grup, evet hocam, cadı mı yakıyor, hocam yok bişey, anlatsaydın, valla yok, peki yavrum.
tanım: black metal albümünde yer alan şarkısıdır venom'ın. duygulu, duygu dolu gelir bana. hani düğünde çıkış şarkısı pasta şarkısı yapamazsınız ama, insanı böyle bir doldurur, çok şey yapmak isteyip de ımmh deyip kalma hali. bu var.
ilk dinlediğimde bildiğin hayalkırıklığıydı. kayıt kalitesi olsun, jenerik rifler olsun, ayar tutmayan vokal olsun "bu muymuş lan efsanevi black metal albümü" demiştim. döneminde çok daha iyileri var ama belki yine de kapılar açmıştır? en az bildiğim dönemlerden 80'lerin başındaki metal.
ayrıca şu şarkının black metal ile ne ilgisi var? black metalcilerin türün adını bundan alması, albümün şarkılarından değil, adının ve venom üyelerinin kostümlerinin yaptıklarına cuk oturmasından kaynaklı sanki.