istanbul'da tüm sokakları ile istiklal caddesi ne ise, kathmandu'da thamel odur. sokakları olabilecek en küçük boy arabanın ancak geçebileceği kadar dardır (buna rağmen sizi duvara sıkıştıra sıkıştıra geçmeye çalışan bir araba vardır her yüz metrede bir). yer gök hediyelik eşyacı doludur. bunlar genelde paşmina'cılar, biblocular, yak yününden yapılma kazaklar satan dükkanlar, tırmanış ekipmanı satıcıları olarak dörde ayrılabilir. oteller, restoranlar da var elbet, ama bunlar çemberin daha dış halkalarına doğru yer alır.
etraftaki motorlu sayısı ve kural tanımazlıkları türkiye ile mukayese kabul etmeyecek durumdadır. türkiye'ye döndüğünüzde sizi kaldırımda ezmeye kalkan pizzacı, lahmacuncu, kargocu kuryelerini sarılıp öpebilirsiniz. bu herifler yüzünden artık maskesiz gezmenin intihar olduğunu söyleyebilirim hatta. benzinin kalitesizliği artı inanılmaz motor sayısı, yaşanacak bir yer olmaktan çıkarmış durumda bu bölgeyi.