legal ya da illegal yoldan bir gün gidip görmek belki de kalıcı olarak yerleşmek istediğim ülkelerden biri. japon kültürü ve kadınlarına karşı ilgim var, derinlemesine bilgim var mı ? yok.
insanın başına ya meraktan ya *** demişler. *** doğrultusuna iş yapıp bir ülkeye gidilir mi ? tabi ki gidilmez, orası işin matrak tarafı ama kalıcı olmasa da dünya gözüyle ; hele japonya dedikleri ne ola ! deyip, japonya'yı gezip göreyim, bir japon hatunla sevişeyim istiyor deli gönül... gönül ferman dinlemez.
ırkçılığın gayet derinde ve sağlam olduğu ülke. göçmenlere karşı tavırları serttir. japonca'dan başka dil bilmeyen 3. kuşak kore kökenlileri bile japon saymazlar. sülalesi japon olmayan kişi "yabancı"dır. bitti.
ha ellerine odun alıp dövmüyorlar ama samimiyet seviyesini sınırlıyor, bir noktadan sonra kaynaşmıyorlar. iş hayatında aşağıda tutuyorlar. bu konuda avrupa'dan şikeyet eden Japonya'da çalışsın. (zaten kolay kolay çalışamaz, dedim ya göç sevmiyor adamlar.)
kadının hayattaki yeri konusunda gelişmiş ülkelerin en geri kalmışı japonya sanırım. kadın yönetici son derece az, kadın çalışanlar söz hakkı bulamıyor, yükselemiyor. cinsiyet eşitliğinde dünyada 111. sırayla çin'in, uganda'nın, bangladeş'in altındalar.
tutucu bir ülkedir vesselam. sosyal çirkinlikleri de belirgindir.
hilafet kaldırıldıktan sonra islam ülkelerine temsilciler yollayarak hilafeti kendi üzerine almaya çalışan ülkedir.
bu sebeple tokyo camii inşa edilmiştir imparatorun emri üzerine çeşitli şirketler tarafından.
böyle bir işe kalkışmalarının sebebi islam ülkelerinin nüfus gücü.
tabii o zamanlar müslümanları sömürmek ingiltere'nin tekelinde olduğu için islam coğrafyası'nda pek diplomatik zafer kazanamamışlardır japonlar.
not: japonya müslüman bir ülke değil biliyorum ama sömürünün dini, imanı, dili, rengi, ırkı olmuyor malesef. ingiltere çok mu müslümandı sanki araplara özgürlük vaadinde bulunurken?
hani siz kediyi seversiniz, kedinin hoşuna gider, böyle sırnaşır falan; ama hiç beklenmedik bir anda kedi size saldırır ya, öyle insanların ülkesi işte.
mesela yarına aichi eyaleti ile ilgili bir sunum hazırladım. adamlar koca eyaletin ismini bir şiirden yola çıkarak koymuşlar. aynı şekilde okinawa eyaleti'ne bağlı şehirlerden birisi de kadına benzetilmiş bir şair tarafından. o gün bugündür o şehre gidenler şehir sanki onları şefkatle kucaklıyormuş gibi hissetmeye çalışırlar.
işte bu kadar inceliğin yanında da en ufak hatanızda "ölüp gider misin lütfen?" diyebilecek insanlar yaşıyor. bu arada "ölüp gider misin lütfen?" cümlesindeki ölmek de mecazi değil, adamın elinde olsa hata yaptın diye seni öldürecek.
ama buna rağmen hata yaptınız diyelim ve patronunuzu (veya üstünüzü artık her neyse) çok kızdırdınız diyelim. adam sizi haşlarken adama inceden laf sokarsanız (ama epey inceden olacak) adamların da hoşuna gidiyor.
şizofren olmamak elde değil japon olmayan biri için. cidden ömür törpüsü. japonların neden iş çıkışı içmeye gittiğini bazen iyi anlıyorum. ayık kafayla çekmek çok zor o ülkeyi...
her ne kadar çin virtüözleri ile övünse de, koreliler idol grupları ile dünyayı sallasa da asya'daki hiçbir ülke japonya kadar müzik konusunda gelişememiştir.
aşağıdaki makalede daniel pipes islam ülkeleri ve japonya'yı klasik müzik bakımından ele almış:
1933 yılında günümüzde uygur özerk bölgesi'nde yer alan topraklarda hilafeti tekrar kurmaya çalışmış olan ülke.
ii. abdülhamit'in torununu halife yapmaya çalışsalar da suudi arabistan'dan ötürü bu plan gerçekleşememiştir.
japonya'nın hilafeti kendi egemenliği altına çalışma çabaları daha sonra suudi arabistan'da devam etse de bölgedeki ingiliz egemenliğinin "canım sen hayırdır ya, hilafet falan?" diye duruma ayıkması sonucu japonya'nın hilafet rüyası sona ermiştir.
eviniz için tapu almanız gerekmeyen bir tuhaf ülke.
eğer sahipsiz bir arazi bulduysanız ev yapabiliyorsunuz -ki öyle bir şeyi günümüzde bulmak bir türkün abd vatandaşı olduktan 3 yıl sonra abd başkanı seçilme olasılığıyla eş değer neredeyse- sonra canınız ne zaman isterse o zaman kayıt ettiriyorsunuz. üstelik belediye de yıkamıyor evinizi.
şu an japonya'nın uğraştığı sorunlardan birisi de bu. çünkü araziler yavaş yavaş tükeniyor ve bu sebeple bazı eski evleri yıkmaya uğraşıyorlar ama evlerin sahibi çıkmadığı için de yıkamıyorlar. ondan sonra yolun ortasında kalan ev gibi tuhaf manzaralar ortaya çıkabiliyor.
fabrika sahipleri yeni fabrikalar açmak için bu arazi sorunun çözülmesi için devlete epey baskı yapıyor şu aralar. büyük ihtimalle çok yakında ev tapusu yasal zorunluluk olacak.
kendi halkına yapamadığı zulmü yabancı işçilere yapan işverenlere sahip ülke.
ülkede yabancı işçi olarak çalışmaya başladığınızda sizi "stajyer işçi" olarak kayda geçiriyorlar ve ne hikmetse staj süreniz bir türlü bitmiyor. ayrılmak istediğinizde ise "daha stajın bitmedi, gönderemem" deyip ucuza çalıştırmaya devam ediyorlar.
insan yerleşimine ait kalıntıların mö 40000'e yakın dönemlere tarihlendiği ülke.
adamlar buz çağında bir girmişler bir daha çıkmamışlar.
oysa coğrafi olarak cidden çok berbat bir ülke. eğer türkler buz çağında japonya'ya yerleşmiş olsa "ne berbat bir yere gelmişiz, kaçıp gidelim buradan" derlerdi eminim. kavimler göçü çok daha erken bir tarihte başlayabilirdi. artık rusya'nın yerini de çin alırdı sanırım. ruslar da ispanya'da falan takılırdı büyük ihtimalle.
2012 yılında gitmiştim. 15 gün falan kaldım. İnsanların kendilerine, birbirlerine, doğaya, yaşama kısacası herşeye saygıları muazzam. Herkes işini en iyi şekilde yapıyor, %99 değil %100
Sadece bir tek şey şaşırttı beni, adada toprak kısıtlı, herkes minimal yaşıyor diye biliyor görüyordum ama pek öyle gibi gelmedi.
Biraz Nagoya da kaldım otel odam gayet büyüktü, sokaklar caddeler dükkanlar falan büyüktü. Villalardan oluşan mahalle bile vardı.
Daha sonra Tokyo ya gittim oradaki odam ilkinden de büyüktü. Bi ginza caddesi vardı, akıllara zarar, herhalde 80-100m genişliğinde, bir de pazar günü araç trafiğine kapalı ki sormayın, aynı şekilde akihabara da öyleydi, geniiiiisce bi cadde kocaman kocaman dükkanlar falan.
Her yer Toyota dogal olarak ki genelde pirius, insanlar maskeli ve şemsiyeli, heryer oyun salonu, yollar Sakura dolu vs vs
sömürgecilerle çok büyük sorunlar yaşadığı için bir dönem hristiyanlığı yasaklamış ülke.
nedense batı kaynaklarında hep "japonya'nın inançlarına hristiyanlık uymuyordu, bu sebeple hristiyanlık japonya'da yasaklandı" tarzında cümleler geçse de durum aslında çok farklıymış.
sömürgeci güçler, hristiyanlığı yayıyoruz adına japonya'dan gemilerle insan kaçırmaktaymış. haliyle durumu öğrenen tokugawa ieyasu batılılara yazdığı mektupta kaçırılan hristiyan japonları geri almak için portekizliler ve ispanyollara para teklif eder ama tokugawa ieyasu'nun bu isteği reddedilir. haliyle tokugawa ieyasu daha fazla japon köle olmaması için hristiyanlığı japonya genelinde yasaklar.
açıkçası bir hristiyan olarak ben de eskiden çok kızıyordum japonların bu hareketine ama tokugawa'nın mektuplarını okuduktan sonra gerçeğin çok farklı olduğunu anladım.
ne yazık ki tarih dünyanın her yerinde yanlı anlatılıyor...
kumar bağımlılığını azaltmak için gazino girişlerinde 2000 yen (70 tl) ücret alınması kararlaştırılmış ülke. ayrıca parayı doğrudan hükümet yetkilileri alacakmış.
Japon Takımı Ülkeye Döndü – 1000 Kişi Yuzuru Hanyu’yu Coşkuyla Karşıladı
Pyeongchang 2018 Kış Olimpiyatları’nda 13 madalya kazanarak tarihe geçen Japonya’yı temsil eden olimpiyat takımı, 26 Şubat’ta tarifesiz ANA uçağıyla Narita Havaalanı’na ulaştı. Gelen yolcu lobisinde yaklaşık 1000 kişilik fan grubu, takımın harcadığı efora karşılık olarak minnettarlığını gösterdi.
Bu uçuşla birlikte ülkeye dönen sporcu sayısı 200 kişiydi. Gece 03:30 sularında takım kaptanı, kadınlar speed skate 500 metre yarışında altın madalya kazanan Kodaira Nao’yu (31) önden yürüttü. Daha sonra, erkekler figure skate’de iki zaferi olan Yuzuru Hanyu’yu (23) gören fanlar tezahürata başladı.
Sporculara “Geçmiş olsun!”, “Tebrikler!” şeklinde tezahürat yapılınca sporcularda gülümseyerek “Teşekkür ederiz” diye karşılık verdiler. “En içten teşekkürlerimizi sunuyoruz” yazılı pankart açıldı ve ANA çalışanları tarafından sporculara çiçek demeti sunuldu.
Sporcuların ülkeye dönüşünü dikkatle takip eden Nagoya’da üniversite okuyan Kan Masanori (25) “Yuzuru Hanyu’nun yüzünün güldüğünü gördüğüm için mutlu oldum” diyerek sevincini dile getirdi.
bazı istisnalar dışında teknoloji üretmeyen ama teknoloji geliştirmeyi çok iyi bilen insanların ülkesi.
japon tarihine baktığınızda çok az mucit olduğunu görürsünüz. ama teknolojiyi onlara verdiğinizde o teknolojiyi daha da geliştirip size verirler. bu sebeple japonya'da taklit ürün çok fazladır. ayrıca yaptıkları taklit, orijinalinden çok daha güzel oluyor genelde. %100 replika olmuyor.
mesela bazı kopya gitarlar var, gitarın orijinalinden bile iyi ses veriyor.
aynı şekilde adamların silah teknolojisi de hep taklit etmek üzerine kurulu. mesela ikinci dünya savaşı'nda kullanılan nambu tüfekleri, mosin-nagant ile mauser'in gayrımeşru çocuğundan başka bir şey değildir. aynı şekilde nambu tabancaları da alman tabancalarının "az değiştirek de telif yemiyek" tadında yeniden yorumlanışıdır. yoksa tekoloji luger teknolojisi.
tam hatırlamıyorum ama galiba portekiz gemilerini de taklit edip portekizlilerden daha iyi gemi yapmışlardı. hatta bir ara bazı avrupa ülkeleri de okyanus filolarını japonya'da yaptırmış şeklinde bir şey okumuştum.
konu hakkında daha detaylı bilgiye masakazu yamazaki'nin Individualism and the Japanese: an alternative approach to cultural comparison isimli kitabından ulaşılabilir.
uzay programları için 100 milyar yen (9.5 milyar dolar civarı) risk yatırımı yapmış olan ülke. hükümet bu parayı 5 yıl için jaxa'ya (nasa'nın japon versiyonu) yatırmış. yani 5 yıl sonra jaxa "para bitti" derse bir daha yatırım yapılacak.