Testislerin alınması (uzaklaştırılması) işlemi. Muhtemelen veteriner hekimlerinin en çok yaptığı cerrahi müdaheledir.
Popülasyon kontrolünden endokrinolojik, prostatik, neoplastik ve davranış bozukluklarının tedavisine kadar birçok endikasyonu vardır.
Kastrasyon; preskrotal, skrotal veya skrotal ablasyon ile yapılabilir. Köpeklerde en çok preskrotal kastrasyon tercih edilir ve testisler skrotumun kranialindeki preskrotal ensizyona doğru itilir. skrotal ablasyon ile yapılan kastrasyon daha az tercih edilir ve skrotal travma varsa veya perineal üretrostomi gerekiyorsa endikedir.
Kedilerde en çok skrotal kastrasyon tercih edilir. skrotal orta çizgide tek bir kesi ya da her bir skrotal kesede ayrı ensizyonlar yapılır.
Seçilen yöntem hangisi olursa olsun, deri ve parientel tunika vajinalise endikasyon yapılır. Testis ensizyondan dışarıya doğru çıkarılır ve tunika, epididimisin kuyruğundan elle çekilerek ayrılır. Sonra funikulus spermatikus belirlenir, kan damarları ve vaz deferens emilebilir dikiş ipi kullanılarak ayrı ayrı bağlanır. Skrotal ensizyonun kapatılması isteğe bağlıdır ve Genellikle kedilerde açık bırakılır.
En yaygın peri-operatif komplikasyonları; seroma, skrotal kesenin hemorajisi ve enfeksiyonudur. Pampiniform pleksustaki ligatürler yeterince sıkı bir şekilde yerleştirilmez veya gevşerse, tespit edilemeyen abdominal kanama riski artar.