queen'in 1989 yılında çıkan miracle albümünden bir parça. grubun davulcusu roger taylor tarafından yazılmış. ama dönüp dolaşıp h. g. wells'e geliyoruz bir şekilde. taylor, wells'in aynı adlı romanını okurken aniden gelen ilhamla yazmış bu şarkıyı.
1933 yapımı filmi de izlemiş bulundum. açık söyleyeyim izlemeyenler pek de bir şey kaçırmamış. görsel efektler zamanına göre gayet başarılı fakat sesli sinema ile birlikte pek çok oyuncunun sesleri itici olduğu için kariyerlerinin son bulduğu da biliniyor. tahminim bu film de bir kaç kişinin sonu olmuştur.
2020 yılında yayınlanmış olan ve 1933 yapımı ile aynı ismi taşıyan filmde; konuyu icadı yapan bilim insanının (daha doğrusu teknoloji dahisinin) gözünden değil, kendisini terk eden karısının gözünden izliyoruz. ayrıca bu modern versiyon rolling stone'un 21. yüzyılın en iyi korku filmleri listesi nde 6. sırada yer alacak kadar iyi bir yapım olmuştur.
olayların gidişatı, gerilimin dozu, birkaç yerde tekrar eden "sürpriz!" repliğiyle ipucu veriliyor olmasına rağmen her defasında izleyicinin ağzını bir karış açık bırakmayı başaran sürpriz sahneleriyle ve hepsinin de ötesinde şok edici finaliyle sinema tarihine adını altın harflerle yazdıran modern bir başyapıt olmuş bu versiyon.
öte yandan filmin ismi tabii ki ilk 20 dakikası için spoiler veriyor, ayrıca sinefil birine tavsiye verirken filmin ismini söylediğinizde nasıl da gözlerini devireceğini şimdiden görür gibiyim. o yüzden başkalarıyla birlikte izleyecekseniz, imkan varsa filmin ismini baştan göstermeden tam ekran açarak ve giriş sahnesinde filmin isminin göründüğü anda dikkatlerini başka yöne çekerek bu dezavantajı ortadan kaldırabilirsiniz. sonrası akıp gidecektir zaten.