uzun zamandır ne netflix'te ne de tv'de dizi takip etmiyordum. dün buna denk geldim tv8'de ve kalakaldım ekran başında. başta sıradan bir dizi gibiydi, olayları az çok tahmin edebileceğim düşüncesindeyken, tüm önyargılarım meliha'nın hikayesiyle yıkıldı. o nasıl bir hikaye ya! yani ilk defa bir diziyi izlerken yüreğim sızladı, gözümden yaşlar süzüldü... anne, abla, meliha, o küçücük çocuklar...
böyle bir hikayenin ve buna benzer birçok olayın yaşanmış olması o kadar üzücü ki! eğer anlatılan her şey gerçekten de yaşanmışsa; ölmüş olan annelerini kendi elleriyle toprağı kazarak gömen çocuklar nasıl da yapabildiler bunu? bu nasıl bir güç? nasıl yaşadılar, nasıl hayatta kalabildiler?
günümüzde bile böyle ağır yaşamların olduğunu bilmek, insanı çok üzüyor be sözlük!
Klasik pazar temizliği, ütü faslı bittikten sonra youtube'da öylesine saçma sapan videolara bakarken denk geldiğim; (bkz: melisa sözen) ve (bkz: evrim alasya) ikilisinin oyunculuklarını görünce ağzım açık halde başından kalkamadığım dizi.
Ben ki televizyonla uzaktan yakından alakam yoktur; resmen sırf bu ikilinin oyunculukları için izlemeye devam edeceğim
türk dizisi izlemeyeli çok uzun zaman, yabancı dizi izlemeyeli ise uzun zaman oldu. seri olan hiçbir şeyi sevmiyorum. neyse ne, bir şekilde ısrar kıyamet izledim ilk iki bölümünü. üç hikaye gördüm, birine hayretle baktım çok bildiğim bir kesit, aynı mı acaba ? o hikayenin de devamını izlemedim. insanın yaraları nasıl sızlıyor. gerek var mı travma seyretmeye, ülke her anlamda yeterince travmatik, ama bir empati gücü verebilir. dizilerden tarih öğrenen bir millet olarak, belki toplumun psikolojik yapısına bakar, psikolog bile oluruz.
psikolojimiz çok önemli. anlatmak, anlatabilmek ne kıymetli. o yükleri yalnız taşımak zor. keşke anlatabilsek, bağırabilsek hepimiz. ben sadece fısıldayabildim belki yıllar sonra, belki de onu bile yapmadım. ama yaptığımı sanmak bile beni iyileştirdi. keşke hepimizin iyileştiren insanları ve iyileştirebildiklerimiz olsa.
ez cümle; teknik açıdan 4/10 konu 7/6 senaryo 5/10 oyuncular 8/10 kostüm/sahne 6/10 genel 6/10
türk dizileri için kaliteli sınıfa koyabileceğim dizi. farklı farklı hikayelerin psikolojik derinliklerine inilmesi belki az da olsa insanların kafasında uyanışlara sebep olur. etrafımızdaki onlarca değişik karakterdeki insanın geçmişine farklı gözle bakabilme ihtimali kazandırabilir. ilişkilerimizin iyi olması için psikoloji biliminden öyle ya da böyle faydalanılması şart.
Her ne hikmetse yayınlandıktan sonra hem Gülseren Budayıcıoğlu’nu hem de Madalyonun İçi kitabını bayağı ünlendirmiş dizidir.
Öyle ki dizi ile ünlenen ve Ankara’da bulunan madalyon psikiyatri merkezi önünde hasta yoğunluğu bir hayli artmıştır. Seans fiyatlarını duyduğumda ekonomik olarak kaldıracağım yükün psikolojimi daha da bozacağına emin olarak, gitmeme kararı aldım.