deniz kenarı bir semtte yaşıyorsanız her pencereyi açışınızda ciğerlerinize dolan mutluluk nedeniyle yaşadığınız yerde bulunmanıza şükürler ettiren koku.
Büyüdüğüm şehirin kıyısı olduğu denizin kokusuysa, evdir, yuvadir, aidiyettir. Yaşadığım şehirin denizinin kokusu özgürlüktür, huzurdur, dinginliktir ve azur mavisi enginliktir. Bir de hep kokusunu, dokusunu, kusatmasini merak ettiğim okyanus vardır ki, düşüncesi, iliklerime kadar teslimiyettir.
deniz kıyısında büyüyenlerin deniz olmayan yere gittiğinde aile, sevgili hasreti gibi hasretini çektiği şeydir. uzun süre sonra duyulduğunda ruh hali ne olursa olsun mutluluk verir, huzur verir.
Şifadır. Çok stresli bir günde kumlara yalınayak basıp, derin derin nefes aldığında bir şeyinin kalmadığını görürsün. Keşke tüm patlayacak gibi olanları, deniz kıyısına getirip salsak bir. Deniz hemen dibimde, gerçi bu aralar kudurmuş halde ama yine de her haliyle güzel.
İstanbul'daki deniz farklı kokuyor, akdeniz başka. İstanbul'da çocukluğum geliyor aklıma, şehrin, denizin kokusuyla, burası çok huzurlu ve yumuşak , kucaklayıcı bir deniz. Başka denizleri de koklayabilmek umuduyla...