bana çok şey öğreten ergenliğimi ve arsız heyecanımı kırmama yardım eden zat. eğer üniversite sınavında çok daha yüksek puan almayıp aile baskısıyla istemediğim bir okulun istemediğim bir bölümünde okumasa idim eminim ki aynı okul ve bölümden mezun olacaktık. gelelim şahane Nermi uygur'a
Nermi Uygur (d. 15 Ocak 1925, İstanbul - ö. 21 Şubat 2005, İstanbul), Türk felsefe profesörü, yazar.
Pendik'te başladığı ilkokulu Büyükada İlkokulunda tamamladı. Galatasaray Lisesi'nin Latince Bölümü'nü 1944 yılında bitirdi. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi'nin Felsefe Bölümü'nden 1948 senesinde mezun oldu. Köln Üniversitesi'nden mezun olan Nermi Uygur, 1950 yılının Ocak ayında İstanbul Üniversitesi'nde asistan olarak göreve başladı. 1952'de Kültür Bilimlerinin Varlık Yapısı teziyle doktor oldu. 1955 senesinde doçent oldu. 1964 senesinde profesör oldu. Almanya, Fransa, Belçika'ya görevli olarak gönderilerek bisikletle dolaştığı bu ülkelerde fenomenoloji üzerine araştırmalar yaptı. Türkiye'ye dönüşte ‘Husserl'de Başkasının Ben'i' teziyle doçent oldu.
‘Filozof denemeci gibi çalışırsa başarıya ulaşır' düşüncesiyle edebiyata yöneldi. 1962'de ‘Dilin Gücü'yle başlayıp dünyayı, felsefeyi, kültürü sorgulama serüvenini denemeler şeklinde kitaplaştırdı. 1960'lardan itibaren yazıları yurt dışında yayımlanarak tanınmaya başladı. 1966'da bursla Almanya, 1970'te Fransa ve İngiltere üniversitelerinde çalıştı. 1979 - 1981 arasında Almanya'da, Wuppertal Üniversitesi'ne konuk profesörlük yaptı.
Almanya'nın Wuppertal Üniversitesi'nde Mantık, Dil, Sanat, Kültür Felsefesi ağırlıklı dersler verdi.
1992 yılındaki emekliliğinin ardından Marmara Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi'nde Felsefe tarihi dersleri vermeye başladı. 2002 yılında YÖK tarafından yeniden üniversiteyle ilişiği kesildi.
PEN (Dünya Yazarlar Birliği), Türk Dil Kurumu ve Türk Fizik Derneği'nin üyeliklerinde de bulunmuş olan Nermi Uygur, Dağcılık Kulübünün ilk üyelerinden olup, felsefede denemeci anlayışın öncüsü sayılmaktaydı.
Nermi Uygur'un, Türkçe dışında Almanca, İngilizce ve Fransızca yapıtları da bulunmaktadır[kaynak belirtilmeli].
Eserleri Edmund Husserl'de Başkasının Ben'i Sorunu, 1958; Türk Dil Kurumu 1959 Bilim Ödülü; 1998, Dilin Gücü, 1962, 1997 Felsefenin Çağrısı, 1962, Dünyagörüşü, 1963 Güneşle, 1969, 1997 İnsan Açısından Edebiyat Türk Felsefesinin Boyutları Kuram-Eylem Bağlamı: Çözümleyici Bir Felsefe Denemesi, 1975, 1996 Dil Yönünden Fizik Felsefesi, 1979, 1985 Yaşama Felsefesi, 1981, 1998 Kültür Kuramı, 1984, 1996 Bunalımdan Yaşama Kültürü, 1989, 1997 Çağdaş Ortamda Teknik, 1989, 2002 İçi Dışıyla Batı'nın Kültür Dünyası, 1992, 1998 Tadı Damağımda: Bir Okur-Yazarın Kitap Okuma Serüvenleri, 1995, 1996; Türkiye Gazeteciler Cemiyeti 1995 Sedat Simavi Edebiyat Ödülü Başka-Sevgisi, 1996 Salkımlar, 1998 Dipten Gelen, 1999 Denemeli Denemesiz, 1999 İçimin Sesi, 2001 Eşekler, İkindiler, Yetişimler, 2004