Türk edebiyatının en büyük şairlerindendir. 16.yy.ın En önemli isimlerinden biri olan fuzuli türkçe, Arapça ve Farsçayı çok iyi düzeyde bilir ve eserlerinde bu üç dilin de etkisi görülür. Devlet işlerindeki düzeni eleştiren Şikayetname, 3000 civarı beyitten oluşan leyla ile Mecnun, hz.muhammed'e olan sevgisini anlattığı su kasidesi en bilinen eserleridir. Şiirlerinde tasavvufu işler, divan edebiyatına ait eserlerinde de ilahi bir aşktan bahseder.
Sanırım bir gazelden alınan şu dizeleri de meşhurdur:
Beni candan usandırdı, cefadan yar usanmaz mı?
Felekler yandı ahımdan, muradım şem'i yanmaz mı?
16. yüzyıl divan edebiyatı şairidir. asıl adı mehmed bin süleyman'dır. türk bayat boyundan olduğu aktarılmaktadır. "fuzuli" adını, kendi şiirlerinin diğer şairlerin şiirleriyle karıştırılmaması için aldı. lisede edebiyat dersinde en sevdiğim şair kendisiydi. diğer şairlerden konularının çeşitliliği ve türkçeyi çok daha iyi kullanması açısından farkları vardı. "gâmım pinhan tutardım ben dedîler yâre kıl rûşen desem ol bî-vefâ bilmem inanır mı inanmaz mı
değildim ben sana mâil sen ettin aklımı zâil beni tan eyleyen gafîl seni görgeç utanmaz mı"
Fuzuli ile Ruhi yolda yürüyorlarmış. Uyuz bir köpek yolda miskin miskin yatıyormuş. Ruhi uzun süre köpeğe bakmış ve ; -"Bak şu köpeğe ne kadar fuzuli" demiş. Bunu duyan Fuzuli lafı gediğine yerleştirmiş; -"Vur kıçına tekmeyi çıksın ruhi".