Türkiye işçi partisi'nin ilk sayısını 1 mayıs 1965'te haftalık olarak izmir'de çıkarmaya başladığı işçi gazetesi.
İlk sayısının başyazısı:
"Benim adım ‘MEMET’. Emekçi Türk halkıyım ben. Asırlarca sınırdan sınıra koştum. Yemen’den Galiçya’ya, Kafkaslar’dan Trablus’a savaştım durdum. Öldüm, şehit oldum, kefenli kefensiz, mezarlı mezarsız, yad ellerde kaldım. Ölmezsem gazi oldum; sağlam, sakat köyüme, çiftime, çubuğuma döndüm; sessiz gösterişsiz çorak topraklarda yaşamıma devam ettim. Bir çift sıska öküzün arkasında toprağı alınterimle sulayarak ekip biçtim. Yarı aç yarı tok ömrümü tükettim. Efendiler iki barışta da yakamı bırakmadılar, vergi dediler, öşür dediler geldiler, salma dediler geldiler. Lokmamı bölüp aldılar, enseme vurup aldılar.
Sırtımdan geçinenler, beni soyanlar, ağalar, beyler, han, hamam, ev sahibi oldular, uşaklar, cariyeler, odalıklar, beslemeler tuttular, ziyafetler, alemler tertiplediler, binbir zevk içinde yediler, içtiler, seviştiler.
Su gibi harcanan servetler tükenince yeniden bana döndüler. Gelsin yeni savaşlar, gelsin yeni vergiler.
Asırlar geçti. Medeniyetler kuruldu, çöktü. Çağlar kapandı. Benim yaşamımda en ufacık bir değişiklik olmadı. Binlerce yıl önce atalarım nasıl yaşadı ise öyle. Dertler aynı dertler, öküz aynı öküz, saban aynı saban, ağa aynı ağa, savaş aynı savaş. Sarsılmaz bir iyi niyetle her yeni gelene güvendim, her sıkışana yardım ettim. Ama hep aldandım. Heveslerim, kaderim ile başbaşa kaldım. Her geçen gün soframdan bir lokma daha eksildi. Yama üstüne yama vurdum. Aç kaldım, açık kaldım, cahil kaldım, hastalıkların pençesinde kıvrandım.
Ama artık yağma yok. Bu düzen böyle sürüp gitmez. Haklarımı istiyorum ben. ANAYASADA YAZILI HAKLARIMI.