küçük ve orta kütleli yıldızların, evrimlerinin son aşamasında dış katmanlarını uzaya fırlatmaları sonucu geride kalan sıcak çekirdek.
beyaz cücelerin çoğu, tamamen iyonize olmuş karbon ve oksijenden oluşur. nadiren farklı türlerine de rastlanır.
geceleri gökyüzünde gördüğümüz en parlak yıldız olan sirius yıldızı'nın bir çift yıldız sisteminin üyesi olduğu ve yoldaş yıldızının da bir beyaz cüce olduğu keşfedilmiştir.
beyaz cücelerde madde, bildiğimiz normal madde şeklinde değildir. (bkz: pauli dışarlama ilkesi)ni çiğneyen atomlar nedeniyle ortaya çıkan bu maddeye "dejenere madde" adı verilir. normal şartlarda bir yıldız, gravitasyonel kuvvet ile ışınım basıncının dengede bulunması nedeniyle ayakta kalırken, beyaz cücelerde cismi ayakta tutan kuvvet (ışınım basıncı yerine) dejenere elektron basıncıdır.
bir beyaz cücenin beyaz cüce olarak kalabilmesi için bir kütle limiti vardır. Bu limite chandrasekhar limiti denir. güneş kütlesinin 1,44 katına eşit olan bu kütleyi aşan bir beyaz cüce, artık beyaz cüce olarak kalamaz. dejenere elektron basıncı gravitasyonel kuvvete karşı koyamaz ve içinde bulunduğu koşullara göre cisim nötron yıldızı ya da kara deliğe dönüşebilir.