m.ö. 2686 - m.ö. 2181 yılları arasında mısır'da yaşanmış ilk krallık dönemidir. mısır'ın erken hanedan dönemi'nin sonlandığı yerde başlar denilebilir. üçüncü hanedan (bazı kaynaklar erken hanedan dönemi'ne dahil ederken bazıları eski krallık dönemi'ne dahil eder) ile yedinci hanedan arasında kalan hanedanlıkları kapsar. bazı mısırbilimciler yedi ve sekizinci hanedanları da bu döneme dahil etmişlerdir ancak genel olarak kabul gören durum üç-yedi arası hanedanları kapsayan şekliyledir.
bu dönemde mısır'ın kraliyet firavundjoser'in (zoser'in) sarayını kurduğu memphis (memfis)'te bulunmaktaydı.
bu dönem piramitler çağı olarak da adlandırılır.
bu dönemin ilk hanedanı olan üçüncü hanedanın firavunu djoser'dir. bu firavunun veziri imhotep, antik mısır'ın en önemli sanatçılarından, mimar, yazar, hekim, mucit, heykeltraş, astronomdur. üçüncü hanedan döneminde insanlar, firavunun, nil nehri'nin yıllık taşma olayını gerçekleştirdiğine inanmışlar, bu durumun ekinlerine sağladığı katkıdan dolayı onu "dünyadaki tek gerçek insanoğulları"ndan birisi olarak görmüşlerdir.
dördüncü hanedan dönemi, eski krallık devrinin altın çağıdır denilebilir. sneferu'nun hakimiyetindeki mısır'da, Meidum'da esrarengiz bir piramit (bir başarısızlık), ünlü Dahşur'da Bent Piramiti (diğer bir başarısızlık) ve Daşur'daki küçük Kızıl Piramit olmak üzere üç piramit yaptırmıştır. ünlü mısır piramidini (keops) yaptıracak olan khufu, sneferu'nun oğludur. khufu ile geçen tiranlıktan sonra oğulları djedefra ve khafra arasında münakaşa olduğu tahmin edilmektedir. bu ikili, ikinci piramidi ve gize'de bulunan sfenks'i yaptırmışlar. söz konusu sfenks, djedefra tarafından babası khufu için yaptırılmış bir anıttır (? şaibeli). bu hanedanın geriye kalan firavunları/kralları gizedeki en küçük piramidi yaptıran menkaura ve şepseskaf'tır.
beşinci ve sekizinci hanedanların dönemi, eski krallık'ın gerileyiş ve çöküş zamanlarını kapsar. userkhaf, merkezi otoriteyi ve yönetimi zayıflatan başarısız reformlara sebebiyet vermiş ve bu dönemi başlatmıştır denilebilir. bu zayıflamayla birlikte bölgesel yöneticiler (nomarşlar) arasında iç savaş patlak vermiştir. savaş, kıtlığa sebep olmuştur. bu dönemde yaşanan toplumsal olayların üzerine ek olarak bölgede kısa süreli bir soğuma gerçekleşmiş, yağış müktarı azalmış ve nil nehri'nin yıllık taşması gerçekleşmemiştir. böylelikle kıtlık daha da dayanılamaz hale gelmiştir. beş-sekiz hanedanlar arasında görev alan kralların, halkı aşan yapılar yapma uğraşına girişmeleri de toplumsal düzeni ve kraliyet bağını iyice zayıflatmıştır.
"ankhtifi'nin mezarındaki bir yazıtta, Birinci Ara Dönem'den bir lider Eski Krallık'ın son yıllarındaki devletin durumunu şu sözlerle anlatır: "Yukarı Mısır'ın tümü açlıktan ölüyordu ve insanlar çocuklarını yiyorlardı...""