sokaklarda yaşamını sürdüren insanların ingilizce adı. evsiz deniyor bizim buralarda. ülkemizde eskisi kadar fazla değiller, ya belediyeler gerçekten bir yardımda bulunuyor ya da bizler artık o kadar duygusuzlaştık ki görmüyoruz bile yanı başımızdakileri, bilmiyorum.
örneğin california'da her yerdeler. adım başı bir evsize rastlanabilir ancak rahatsızlık verecek kadar da çevrelerini darlamıyorlar. örneğin bir sabahın körü jet-lag halimle otel önüne sigara içmeye çıktığımda içi ıvır zıvır dolu alışveriş arabasını iterek yanıma geldi bir tanesi. ateşimin olup olmadığını sordu, sigara ikram ettim almadı, çakmağımla kendi sigarasını yaktı, istersen çakmak sende kalabilir dedim, onu da almadan geçip gitti... bir başkası yağmur yağarken kalın bir kıyafet istedi, eve çıkıp battaniye verdim, iki hafta sonra evimin önünde temizlenip yıkanmış battaniyeyle beni karşıladı, teşekkür etti, para da almıyorlar, kibarlıklarından ben utanıyorum bazen...
brezilya ve arjantin'deki evsizler ise tam anlamıyla problem. hem civarda yaşayan halk hem de turistler için ciddi sorun teşkil ediyorlar. evsizlere uygulanan politikaların ülkeden ülkeye farklılık gösterdiğinin en canlı kanıtıdır buralar. tip, bakışlar, davranışlar ile oralı olmadığınız kabak gibi ortadaysa kapkaç, soygun gibi türlü girişimlere maruz kalabilirsiniz. rio'da telefonumu çıkarıp fotoğraf çekmek istediğim sırada brezilyalı arkadaşım, "o telefonu hemen sakla, telefonu değil, seni çalarlar buradaki evsizler" dediğinde ufak bir aydınlanma yaşamıştım...
gözlemlediğim kadarıyla japonya ve güney kore'de batıya göre daha az sayıdalar.
uruguay'da evsizlere yemek veren aş evinde yemeğinin yarısını ayırıp dışarıdaki köpeğini besleyen evsiz amcaya da selam olsun. unutamıyorum seni...
amerika'da ilginç olan şudur: asyalı, hispanik vs göçmen homeless görmezsiniz hiç... hadi diyelim gören varsa istisnadır. çünkü göçmenlerin çoğu için bu utanılacak bir konumdur ve dahası iyi kötü asgari ücretle çalışabileceğiniz işler her zaman için bulunur. homeless birisine gel ulan burada işe başla dediğinizde bir kısmının maaşı az bulacağından, saati şu kadar olsun, şu olsun bu olsun diyeceğinden emin olun.
bir de orada çöpler 3 kısımdır. çim vs için ayrı... geri dönüşüm için ayrı ve adi çöpler ayrı. adamlar çok temiz bir bidondan on tane kola kutusu bulabiliyor bunun da ederi yaklaşık 1-1,5 dolar. bizim burada gariban çocuklara acırdım ben beş para vermiyorlar toplayan çocuklara. orada o 1 dolara gider küçük de olsa bir hamburger yer aç kalmazsın. hele de kaldığın eyalette iklim de iyi ise kaliforniya gibi, yuvarlanır gidersin işte bir şekilde.
hükümetin deprem sonrası sokakta kalanların gerçekte dahil olduğunu sandığı grup.
bu insanların evleri, işleri, meslekleri, ofisleri falan vardı aga. bir çadır verip (ki onu da tam verememişler) yaşar gider işte yea, şeklinde görüyor sanırım.
lan bir tane kazak alıyorsun üzerine bir şey damlayınca üzülüyorsun, yeni bir tabak alıyorsun bir şey yerken seviniyorsun falan. azıcık tasavvur et. gece 4'te seni uyandırıp o halde sokağa atsam ve desem ki al bu çadır, hadi. kim bilir kaç senede bitti o evin ihtiyaçları, tek tek alındı, sadece bir mutfak çekmecesini aç bak bakalım kaç parça incik cincik şey var.
kaldı ki adamlar sessiz sedasız tuvalet yok, banyo yok falan diyor. her şey gitmiş her şey...
kendinize gelin lan. evsiz sokakta yaşayan insanlar değil onlar. sarsarak bağırasım geliyor yeminle. düşündükçe delirium.
