ortaokulda defterlerimden birinin kabını sıyırıp, ortaya çıkan beyaz saman gibi kağıda yazdığım sunay akın şiiri. tabiki son 2 kelime farklı renkle yazıldı. ilk okuduğumda çok etkilenmiştim şiirden. böyle güzel kelime oyunları yapan sunay akın'ın denemelerini ve diğer şiirlerini de heveslenip okumuştum hep..
şu 2 kıta ne güzel anlatır söylenmek isteneni:
"bir çocuğun annesinin çantasından aldığı paraları altına gizlediğini söylememiştir dövülen hiçbir halı
içinde yaşamaktır devrim dikiş kutusunun ve toplu iğneler gibi bir arada olmayı gerektirir karşı koyabilmek icin zulmüne makas denilen patronun "