her manada çağımızdaki en büyük geçiş döneminde yaşıyor ve buna şahitlik ediyor olmaktır.
en önemlisi ise manadan maddeye geçiştir ki cümlemizi yaka yaka bitiremez bu hâl. biz her ilişkiyi anlamlı hislerle sarmalayıp yüreğimizdeki yüklüğe dizenler, ne sözün ne özün kalmadığı, anlamların yerlerinde yellerin estiğini dehşetengiz gözlerle gören ve muhtemelen ölüm sebebi aşırı hissizlik olacak kaybeden nesiliz. bu sebeple soba hasretiyle yanar fakat evimize soba kuramayız. dostlarımızın bizim için yazdıklarını yitirdiğimiz için sanal ortamlarda birbirimize "çok seviyorum." fotoğrafları gönderir, anlamlı yorumlar yaparız. gecelere kadar sokaklarda oyunlar oynayan, susayınca komşusunun kapısını çalıp su içip oynamaya devam eden çocuklar olarak, çocuğumuzu asla -başına birşey gelir diye- sokağa salmaz, komşularımızı da bi pazar günü tatilimiz var rahatımızı bozmasınlar diye tanımayız.
otuz yıl geriye uzatırdım bu yazıyı fakat, okusak da az biraz sonra sanal "fast food" çılgınlığına devam etmek zorunda kaldığımız için bir bok anlamayız.
Deden yoldan gecerken yakaladiginda bir avuc bozuk para cikarirdi cebinden... yanina bir arkadasini da alip bakkalda gazoz icmekti... o 75 kurus veya 1 liraya ben bi tane daha icerim degildi.
Insanlar disari ciktiginda birer kulah dondurmayla mutlu olurdu ailecek...
Mahalleye odun gelirdi... toplasirdi herkes... ucer beser kucak kucak tasirdi herkes. Sonra dondurma alirdi herkese hangi amcanin odunuysa.... unuturdun yorgunlugunu...
Evde hic mi para yoktu? Vardi... "anneeeer!" Diye avazin ciktigi kadar bagirirdin... cama cikardi anne
- ya bozuk para atilirdi... 25 kurus 50 kurus, 1 lira.... (oyle demeyin lan birinde kirmizi 20 dusurdum de babamdan dayak yediydim... kimi arkadasi 50 lira verecek olsa o eski, ataturkun heybetiyle durdugundan... babam hep araya girerdi... birak versin iste ne karisiyon de mi?
- kagit paraysa 5 lira falan... mandalla atilirdi... mandal yoksa boylamasina 10 kere katlanarak... ucmasin diye
- ay sonuysa ... "baban gelsin" pazarligina donerdi.
Alacaginda ne? Alıç, keciboynuzu, kırık leblebi falan... ha bir de hayvan sekilli püskevit...
- hele de 70'lere yetismissen ucundan... babanin evinde masaustu chp bayragi, dedenlerde turkes posterleri ve mehter kasetleri, dayilarinin turkiye isci partili olabilmesi demekti. Sokaklarda adam vurulmus olsa, hisim akraba icinde kimse kimseyi cekip vurmazdi, ihtiyac halinde kollardi. Sevebilmekti yani, kabul edebilmekti bir degeri, bir donem odtulu bir dev gencli iken ulkuculeri sevmesen de dusman gormemekti.
- ilkokulda 23 nisan bayram seyran derken eglenceydi... ya 10 tane adamin ustunden atlardi biri, ya yogurttan para bulma, cuval yarisi vs.
- ogretmen dedigin saygi demekti... sevdiklerini gorunce sevinir mutlu olurdun. Doverse de doverdi iste cetvelle falan. Tenefuse cikinca unutuyodun zaten.
- muz ayda bir alinirdi eve... 2 tane... ben hep birini buzdolabinin gozune saklar birini yerdim... o essolesek kardesim her defasinda gider benimkini de yerdi... mal benmisim cocugun sucu yok... biri demis ya "hep ayni seyi yapip farkli sonuc bekliyosan mallik sendedir" diye. Mallik bendeymis... tescilli.... hep muzumu yedi essoglesek. Neyse
- aksam saati gun batimi annelerin kuslar gibi cama cikip seslendigi saatlerdi... "ama annneeee" falan derdin... "baban eve geldi"yi duymak göt korkusuydu giderdin.
- pazar gunu disari "kara şimşek" ya da kovboy filmi bittiginde cikmakti sanki saat kurulmus gibi.
- oyun dersen ya sigara kagidiydi, para gibi katladigin, maltepe/samsun 1, silahli kuvvetler 4, malbro 10 degerinde... sonra evden bi buyuk "bu ne essoglesek çer çöpü doldurmusun" eve diye atardi. Lan demiyo ki ben o kadar ütene kadar ne cektim ya da sermaye bulmak icin kac cop tenekesi dolastim.... desen zaten extra dayak yerdin... denmezdi.
- delikanlilik ogrenmekti o yasta.. tasla yaptigin kalede kimi gol kimi aut derken, "adamin gol diyor" diyince kabul ederdi herkes... goldü.