prag filarmoni orkestrası ile birlikte kaydettikleri son albümleri dhyana satışa sunalı 1 hafta kadar olmuş. şu anda son ses dinlemeye devam ediyorum. "haggard gibi sert olsun, epica dinler gibi sonfonik ögeleri damarıma enjekte edilsin ve therion ruhunu da hissedebileyim" diye düşünüyorsanız, mayan güzel bir seçenek olacaktır.
grup, aynı epica'nın da olduğu gibi, toplama bir grup. enraged'in, symmetry'nin elemanları da var içinde. brutal vokali 2003'ten beri epica'da ritim gitar çalıp geri vokal yapan mark jansen, 2009'dan beri epica'da davul çalıp geri vokal yapan arien van weesenbeek (Ariën van Weesenbeek) ve grubun davulcusu george geoffrey oosthoek dönüşümlü olarak yapıyormuş. özellikle jansen'in epica'da gösteremediği belki de tek şey olan speed metal sınırlarına çıkabilmesini duymak hoşuma gitti. zaten kendisinin brutal vokali trivium'un solisti matt heafy'ninkine çok benziyor. çığırtkanlığı '80'ler heavy metali solistlerinin vokal yeteneklerine de benzediği için hoşlanmamam mümkün olamadı. tornado of thoughts (i don't think therefore i am) ve saints don't die albümün en iyileri olmuş. albümde yer alan solistlerin tek soprano olanı laura macri (laura macrì)'nin henüz 28 yaşında olduğunu öğrendim ve çok şaşırdım. kariyerinin henüz başlarında gibi görünüyor. umarım yolu açık olur. jansen'in kendisine destek olması gerekiyor.
şarkıların içinde de, arasında da düzenli düşüşler olan, güzel bir albüm olmuş dhyana. epica'nın yolunu gözleyenler mayan'ı da takibe alsınlar. belki türkiye'ye de gelirler ve bilet fiyatları 1000 lira civarı olmaz, kim bilir.