beş kişiye kadar oynanabilen kutu oyunu. her oyuncu dünyanın bir ucundan, ayrı bir karakterler, avantajlar ve dezavantajlarla başlıyor. çok iyi dengelenmiş, alakasız üstünlüklere karşın fark atan bir karakter yok.
oyun alternatif dünya savaşında, avrupa'da geçiyor. insan az, makinalar bir acayip mech teknolojisi gelişmiş. bölge ele geçirmeye, halkın kalbini kazanmaya, kalkınmaya çalışıyoruz. bir sözlük girisinde adamakıllı anlatmak zor, kısa notlarla ilerleyelim
- oyun zengin, öğrenmek için en az bir el oynamak gerek ama "karışık" değil. tek oyun sonrasında tamamen öğrenmiş oluyorsun.
- masaüstündeki haritada ünite kalabalığı yok ki benzer oyunlardaki avuç avuç asker, köylü, bina vs enflasyonunun yanında scythe'ın en güzel yanı bu. stratejiyi minimalist bir ortamda yapıyorsun
- her sırada tek, basit bir hamle hakkı var. ya hareket, ya üretim, ya bilimsel atılım ya ticaret. bu yüzden sıra hızlı ilerliyor.
- çatışmalar hareket hamlesi yapıldıysa, üniteler başka kumandanın toprağındaysa çıkıyor. zar yok. iki taraf ta elindeki kaynağın ne kadarını o çatışmaya ayıracağın gizlice ayarlayıp aynı anda söylüyor. büyük kazanıyor. oyunu temiz tutan bir başka ayrıntı.
- kazanmak askeri gücü artırmaya, çatışmada muzaffer olmaya, halkın kalbini kazanmaya, üretime, nüfusa ve daha bin türlü şeye bağlı. dediğim gibi, çeşitlilik inanılmaz. öyle "kur dev orduyu yürü" stratejisi mümkün değil.
-ufak haritası bir saatin altında bitiyor.
binbir detaya boğulmadan, karar ve taktik zenginliği içinde hızlı akan, gül gibi bir oyun yani.
kendisini kutu oyunlarında ilk 5'ime alıyorum. ki baktım ciddi siteler almış zaten.
