marcus antonius, tarihteki en meşhur romalı komutanlardan birisidir. caesar'ın en sadık adamlarından birisi ve ikinci kolu olmuştur. senatoya karşı caesar'ın yanında yer alarak pompeius’a karşı savaşmıştır. caesar suikastte öldürüldükten sonra ülkede denetimi sağlamış ve konsül seçildikten sonra diktatör makamını kaldırmıştır. iktidarı sırasında, caesar'ın evlatlık oğlu octavius ile ters düşmüş ve m.ö 43 yılında ona karşı yaptığı savaşta yenilmiştir. yenildiği savaştan sonra aynı sene, octavius, antonius ve lepidus kendi aralarında üçlü ittifak (triumvirlik) kurup caesar'ın suikastçilerine karşı cephe almışlardır. caesar'ın suikastçileri olan brutus ve cassius'u filippi savaşında (m.ö 42) yenmeyi başarıp siyasi iktidarı kendi aralarında paylaşmışlardır. antonius'un payına ülkenin doğusu düşmüştür. doğu hudutlarını başta partlar olmak üzere ''barbar'' kabilelere karşı muhafaza etmiştir. kleopatra'nın planlarını sorgulamak için mısır'a gönderilsede bizzat onun etkisinde kalarak(büyük ihtimalle siyasi ittifak yaparak) günlerini iskenderiye'de sürdürmüştür. kardeşi lucius antonius'un isyanıyla italya'ya geri dönmek zorunda kalmıştır. isyanı bastırdıktan sonra octavius ile yaptığı triumvirliği de tazelemiştir. octavius'un kız kardeşi octavian ile evlendikten sonra tekrar mısır'a dönmüştür. mısır'a döndükten sonra kleopatra ile anadolu'ya yürümüş ve part ve ermeni tehtidini sona erdirmiştir. sefer sonrası, doğu roma topraklarının bir kısmını kleopatra'ya bırakınca octavius tarafından vatan haini ilan edilmiş ve triumvirlik tek taraflı sona erdirilmiştir. (m.ö 32) kleopatra'ya verdiği büyük tavizler antonius'un askerleri tarafından da hoş karşılanmamış ve octavius'un tarafına geçmişlerdir. ordusuz kalan antonius, mısır tarafından da gelen yenilgi haberleriyle beraber güç mücadelesini octavius'a karşı kaybetmiştir. daha sonra hakkındaki yaygın kanı intihar ettiği yönündedir.
kleopatra ile aşk yaşadığı söylentileri günümüze kadar popülerleşen bir iddia olsa bile kesinliği yoktur. gerçekten doğru olabileceği gibi prokopius'un eserlerindeki saçma iddialar kadar doğru(!) olabilme ihtimali de vardır.
antonyus savaştan dönüyor bakıyor ki sezar'ı yeğenleri öldürmüş. halk tabi antonyus'tan bir konuşma bekliyor doğal olarak. antonyus halkın önüne çıkar ve ''mert romalılar dostlar canlarım. ben buraya sezarı övmeye değil gömmeye geldim. sezar çok iyi adamdı. bütün halkımızı zenginleştirdi. civar yerleri sömürdü. bize köleler getirdi hepimizi efendi yaptı. onun sayesinde çok bolluk yaşadık amma velakin diktatördü. ilk 10 sene bize çok iyi hizmet etti MMVIII 'in getirdiği kriz bizi şuan bilmediğim bir geometri terimiyle geçse de ilerleyen zamanlarda yavaşlattı. anlamadığım bir şekilde bütün imparatorluğumuzun her yerine üniversiteler açıldı. 10 bin kişilik şehir devletimizde bile üniversite var orada sadece balıkçılar ve köylüler var ahlakını bozdu öğrenciler halkın. ey mert romalılar yurttaşlar zaten yeterince çalışmayan felsefecimiz yok mu? ekinlerimizi toplayacak genç bulamıyoruz. herkes ya askere alındı ya da üniversitede. bunların sonucu olarak sezar'ın yola çıktığı babacan insanlar akrabaları yeğenleri onu sırtından hançerledi. sezar'ı doğrularıyla iyilikleriyle gömdük. geriye yanlışlarıyla yeğenleri yandaşları kaldı. şimdi MMXXIII 'te de hala bunlara prim var mı içinizde merak ederim? ey mert romalılar beni takip edin. yüreğim şimdi burada sizinle!''