gelişimini tamamlayamamış primatların kendini eğlendirirken çevreye verdiği zararı düşünmeden yaptığı sikik aktivite, ulan sığır, senin salon tutacak paran yok diye ben senin sokuk köy adetlerine maruz kalmak zorunda mıyım?
bir köye gitmiştik çocukken. merdivenle çıkıp yerden yüksekte tuhaf bir yere sıçıyordun. sıçtığın bok aşağı düşüyordu onu da tavuklar yiyordu. görünce itikatım sarsılmıştı.
şimdi bu adam bizim apartmana taşınıp balkona sekme yaptırıp oradan bahçemize sıçabilir mi? sıçamaz. bunu söyleyene 'yok geleneğimiz, yok sen geldiğin yeri unutmuşsun, yok fakirler herele zengünler rörörö' diye zırvalayabilir mi? zırvalayamaz.
şehirde sokak düğünü de aynen böyle, bitmesi gereken bir kirliliktir.
görgü bilmeyen saygısızların yapmaktan zevk aldığı aktivite. paranız yoksa sadece nikah kıyın olsun bitsin, ben o itici müziklerinizi dinlemek zorunda değilim. bu tipler ileride 10 çocuk doğurup geçinemiyoruz devletten yardım bekliyoruz da diyecektir buna adım gibi eminim.
sünnetse öğlen civarı başlar, kim bilir kaç saat sürer; evlenmeli düğünse öğleden sonra sokak kapatılır, gece 11'den, 12'den sonraya kalırsa polis gelir.
sünnet olanı korkunç oluyor yahu. pazar günü öğlen "nerde yedin paraları" ile uyanmak, 2 şarkıda bir davul zurna ile camların titremesi, evde yapacağın hiçbir şeyi yapamamak, "madem mahallede devasa gürültü var, ben de matkaplı işlerimi halledeyim" diye fırsat bekleyen komşuların gürültünün desibelini artırmaya çalışmasına katlanmak falan cehennem azabı gibi. evlenmeli olanda hadi gene alkol falan olur, mahalleliyle aran iyiyse inersin aşağıya, 2 duble de sen yuvarlarsın, kafan dağılır; gürültüyü duymamak için beynini uyuşturursun. sünnette böyle bir ihtimalin de yok. çükünün ucu kesilmiş/kesilecek çocuğu tebrik edenlere yukarıdan garip bakışlarla bakmaktan başka elinden hiçbir şey gelmez, gelemez.
köyden kente göç etmiş bir adet. kentlileşemeyen milletin efendisinin şehir insanından intikamı.
şimdi bunu köyde yaparsın. zaten herkes birbirini tanır, bütün köy ya kız tarafıdır, ya erkek tarafıdır, o düğüne davetlidir. cayırtıdan rahatsız olacak kimse yoktur. zaten köylük yerde başka eğlence de yoktur. herkes durumdan memnundur. şehirde aynı apartmanda yaşadığın komşunu tanımıyorsun bile ama sabahın körü o insanın hayatına tecavüz etmeyi marifet sayıyorsun. bir pazar sabahının dokuzbuçuğunda davullu zurnalı uyandırılmışlığım var. üstünden on yıl geçti, hala aklıma geldikçe söverim.
unutmadan bunun kadar berbat başka bir barbarlık daha var. o da asker uğurlaması. apaçi resmi geçidi.