(Fransızca pratique)
1. Kolaylıkla uygulanabilir, kullanışlı.
2. Kişide bir işi kolaylıkla yapabilme, bir şeyi uygulayabilme deneyimi, becerisi veya eğilimi bulunma.
3. Uygulamalı.
4. Uygulama.
5. Bir şeyi yapma yöntemi veya biçimi, teamül.
6. Sorunlara kolay ve hızlı çözüm bulan.
teoriyle arasında sürekli bir savaş varmış gibi görünen, teoriyi uygulama durumu.
aslında çoğu zaman pratik teoriyi meydana getirir. mesela müzik teorisi, masa başında yazılmış kurallar bütünü değildir. zaten dikkat edilirse; tonal armoni kitapları, tonal armoniye geçildikten çok daha sonra yazılmıştır. benzer şekilde, dil bilgisi kitapları da dilin pratiğinden yola çıkılarak yazılırlar.