kurt, türk destanlarında çokca yer almış, türklük için bir sembol haline gelmiştir. kurdun türk destanlarındaki yeri bahaeddin ögel'in çalışmalarında yer almıştır:
"bozkurt, gök kuyruklu kurt, gök kurt, gök yeleli kurt (uygur oğuznâmesinde,boz yeleli tecrübeli korkunç kurtlar)
kurt/börü (çok eski zamanlarda türklerde bir totemdi. hunlar çağında töz'dü ve göktürk çağında bir semboldü.)
al börü/al pörü (altay mitolojisinde, insanüstü cesarete sahip olan kutsal kahramanlarla, insanlara iyilik getirmeyen kötü ruhlara verilen ad.)
kurt ana ( kurt ana ile ilgili efsaneler, kurt ata ile ilgili efsanelerden daha yeniydiler.)
kurt ata (kurt ataya sahip olan şamanlar pek de makbul sayılmıyordu)
kurttan hamile (cengiz han destanı'nda alan koa gece evinde yatarken odasına parlak bir ışık girmesi sonucu o ışıktan gece kalır, daha sonra ışık kurda dönüşürdü.)
kurt hizmetçi (göktürk hakanlarının muhafız erlerine börü, kurt denirdi.)"