Sigara içilen ortamda takılırken o kadar farkına varmasam da eve dönüp üzerimi değiştiğimde burnumun direği kırılacak gibi oluyor. Özellikle kapalı alanda sigara içmenin serbest olduğu dönemlerde yukarıda biriken sis görünümlü sigara dumanından etrafı bile zor görürdünüz. Hatta gözlerinizden yaşlar süzülürdü o dumanın yoğunluğundan. (bkz: hey gidi günler)
ciddi anlamda rahatsızlık verici bir koku olsa da benim gibi sigarayı bırakmış olan insanlar için ara sıra da olsa sigara içme dürtüsünü kamçılayan dayanılmaz bir kokudur. evet, bu iğrençliğin bile ciddi manada bir cazibesi olabiliyor.