doğanın ilkel açıdan araştırılıp, anlamlandırılması felsefesini bünyesinde barındıran, aynı zamanda alşimi adıyla anılan bilim dışı etkinlikler bütünü, kavram.
astroloji ve astronomi arasındaki ilişki gibi simya ile kimya arasında benzer ilişki vardır. geçmiş çağlarda yaşayan topluluklar, fiziksel olguları daha çok akıl ve mantık çerçevesinden ziyade mistik ve inanç bakış açısıyla anlamlandırmaya çalıştıkları için, simya gibi bir kavramda doğal olarak ortaya çıkmaktadır. kimya bilimine katkıları oldukça büyüktür. soda, civa, sönmük kireç, nitrik asit gibi kimyadan yüzyıllar önce kullanmış olmaları oldukça dikkat çekicidir. bu tür maddeleri ve olguları gelişimi tamamlaması açısından bilime miras bırakmıştır.
felsefi çalışmaları ağırlık basan simyacılar platon'un öne sürdüğü ateş, su, hava ve toprak olan dört elementi kabul etmişlerdir ve bazı özellikleri simge olarak kullanmışlardır. ateşi ilahi bir güç, suyu ateşin zıttı olarak dişiliği ya da arındırıcılığı barındırdığını, havayı zihin ve toprağı ise bereket olarak kabul edip, anlamlandırmışlardır. öğretilerinde bunların yanı sıra üç farklı dünyadan söz edilmektedir. arketip, macrocosmos ve microcosmos. arketip tanrı, macrocosmos doğa ve microcosmos insandır. microcosmos yani insan ise ruh, can ve beden olmak üzere üçe ayrılmaktadır. elementsel olarak kükürt, tuz ve civa bunlara karşılık gelmektedir.
genel olarak amaç ve gayeleri oldukça pragmatist olup, pancea adını verdikleri ölümsüzlük iksiri ve bunun özü olan felsefe taşını bulmaktır. bundan ötürü şuan oldukça basit bir formülle adlandırılan denklemleri, o dönemde simyacılar mistik öğretileriyle boğup, anlam kaymalarına yol açtırmışlardır.