söz-müziği zafer cımbıl'a ait, birsen tezer'in -ikinci cihan- adlı albümünde yer alan parça.
birsen tezer'in zamanında dinlediğim ilk eseri, bir gözbebeği.
Benim gözümde delikanlı adam delidolu, cesur, mert, vurdummu inleten kuvvette, aklı da dolu olan ve vicdanlı modern bir insan evladı.
Bu kabadayı işleri, maskülen olayları bu sözlük camialarında ve böyle elit tipte insanlar çok sevmez ancak hayatın bir gerçeği var ki o da "survival"
Dolayısıyla dosta güven düşmana korku salmazsan bu hayatta tutunamazsın.
Dolayısıyla benim ütopyamdaki delikanlı kişi civarın ağır abisi, janti giyinen (kro değil), zulme başkaldıran, sevdiği insanları ölümüne koruyan, sabrı yüksek olan (çünkü gücü olması bir şey değil onu tutmasıdır insanı delikanlı yapan) ve günümüzdeki ve birçok devirdeki insanlardan farklı olarak entelektüel bilgiye bol bol sahip olmasıdır.
Yani mahallenin hem bir şey danışılanı, yaşam koçu, bodyguardı, deli aşığı, evinin direği vs vs özelliklere sahip olmalıdır.
Baya baya ramiz karaeski tarifi yapmışım bu arada :)