"yıllar var ki kuşlar gelmiyor. daha doğrusu ben göremiyorum. güzün o güzel günlerini penceremden görür görmez konstantin efendinin bulunabileceği sırtları hesaplayarak yollara çıkıyorum. bir kuş cıvıltısı duysam kanım donuyor, yüreğim atmıyor. hâlbuki sonbahar, kocayemişleri, beyaz esmer bulutları, yakmayan güneşi, durgun maviliği, bol yeşili kuşlarla beraber olunca insana şiir, edebiyat, resim, musiki, mesut insanlarla dolu bir dünya düşündürür. konstantin efendi buna mani oluyor. zaten kuşlar da pek gelmiyorlar artık. belki birkaç seneye kadar nesilleri de tükenecek."