leprous elemanlarından oluşuyor aslında ihsahn. sadece davulcu asgeir mickelson ihsahn'ın daimi üyesi. zaten o'nun da borknagar ve spiral architect'ten sonra devam ettiği birkaç gruptan biri ihsahn. yan projelere de pek önem göstermiyor artık mickelson.
tanımda black metal kıyılarını işaret etmiştim. bunun nedeni, ihsahn'ın melodik black metal üretmesi. dream theater progressive metal ölçeğinde bir progressivelikten bahsetmek güç. bunun yerine, benim yakıştırdığım şekilde "daha da ritmik emperor gibi" diyebilirsiniz. özellikle arktris. albümlerinde sağlam bir dinleyici kitlesine ulaşmışlar. ben kendilerini after'dan biliyordum.
son albümleri àmr 'ı yaklaşık 1 ay önce satışa sunmuşlar. after kadar iyi değil bence. gene de, 3 şarkı var ki, beni benden aldı: in rites of passage, nefis bir melodik death metal şarkısı olmuş. nakarat kısmında çığlık çığlığa "in rites of passage" diye çığırmanın tadı paha biçilmez. albümün son şarkısı olan alone, bir (bkz: edgar allan poe) şiiri aslında. poe'nun alone'u ilk kez 1875'te bir edebiyat dergisinde yayımlanmış. bir doom metal şarkısı yapmak isteseniz ve kimsenin görmediği şeyleri görüp hissettiğiniz üzerine sözler yazmaya çalışsanız, poe size yattığı yerden "al, burada yapılmışı var işte" diyerek alone'unu uzatacaktır. "from childhood's hour i have not been/ as others were; i have not seen/ as others saw; i could not bring/ my passions from a common spring./ ..." şeklindeki girişiyle hem poe'yu yattığı yerde huzurla gülümseten hem de "çocukluğumdan beri başkaları gibi değildim ben" hüznünü direkt olarak sözlere (ve ardından müziğe) yansıtan nefis bir doom metal şarkısı olmuş. alone şiiri, sanırım poe'nun pek bilinen şiirlerinden biri değil. ölümünden sonra ünlü olan bütün eserleri gibi ya değerinden fazla ya da değerinden az önemsenen işlerinden biri olan alone'u doom metal şarkısı haline getirmek mükemmel bir iş olmuş. beğendiğim son şarkı ise, bence albümün en iyisi olan marble soul. doom metal'in depresifliğini hem brutal hem clean vokalle; hem ritmik riffler hem de nefis klavye ezgileri eşliğinde cümle aleme göstermişler. şu zamana kadar yaptıkları en iyi şarkı olabilir.
black metal'e öcü gibi bakanlardan biriyseniz, bu albümü dinlemek ön yargılarınızı kırmak için iyi bir seçim olabilir. alone'u en sona bırakarak önerdiğim 3 şarkıyı da dinlemenizi tavsiye ederim. ihsahn, genel olarak, black metal camiasında saygı duyulan bir grup olmasına rağmen, leprous'un yan projesi şeklinde anılıyor sıkça. belki hak ettikleri değeri bulmalarında yardımınız dokunur sizin de.