cat stevens'ın yusuf islam olmadan önceki bestelerindendir. steven'ın keder yüklü saman sarısı sesi bu şarkıyla insanın içine işler. 1970 yılında yayınlanan mona bone jakon albümünde bulunur. şarkıdaki metafor nedeniyle çeşitli hikayeler uydurulmuştur. oysa ki sözlerde belirtildiği gibi ölmüş sevgiliye değil, kendisini mick jagger'a tercih edip evi terk eden ve henüz 19 yaşında, modellik kariyerinin zirvesinde olan sevgilisi patti d'arbanville'in ardından yazılmıştır. patti ise ölümünü anlatan bu şarkıyı ilk kez radyoda duyup şok olmuştur.
"Steven wrote that song "Lady D'Arbanville" when i left for New York. i left for a month, it wasn't the end of the world was it? But he wrote this whole song about "Lady D'Arbanville, why do you sleep so still." it's about me dead. So while i was in New York, for him it was like i was lying in a coffin... He wrote that because he missed me, because he was down... it's a sad song"
patti bu da kendisinin son hali:
2017 evet hala yaşıyor...
dinlerken hissettiğim duyguları anlatmak çok özel bir yolculuğa çıkmak gibi olurdu. Şarkının melankolik tınısı, kaybolmuş bir aşkın derin acısını ve özlemini hissettirir. Cat Stevens'in yumuşak ve dokunaklı sesi, bu duygusal karmaşayı daha da derinleştirir.
Sözlerinde bir kaybın yasını tutan kişinin acısını hissederim. Şarkının melodisi adeta insanın ruhuna işler ve bir süre sonra kendini o duyguların içinde bulursun. Aynı zamanda, Stevens'in sözlerinde bir umut ışığı da sezinlerim; hayatın devam ettiğini ve her acının bir iyileşme süreci olduğunu hatırlatır.
Şarkı, anılarla dolu bir sandığı açmak gibi; her notada ve her kelimede geçmişe dair bir parça bulursun. Bu yüzden "Lady D'Arbanville" bana hem hüznü hem de umudu hissettiriyor, sanki kaybedilen bir şeyin ardından gelen yeni başlangıçları anlatıyor.