daha önce de aynı mıydı bilmiyorum ama sanırım 2000'ler ile birlikte bir baltaya sap olamayan insanların gözde mesleği haline gelmiştir. eğer içinizde bir edebiyat aşkı varsa ve yazarlık konusunda dostoyevski ile yarışacak düzeydeyseniz geçmiş olsun; muhtemelen kitaplarınız yıllar sonra, çöp yığını kitaplar ortadan kalktıktan sonra değer görecek.
ben çok iyi bir yazar değilim. ama yazmak beni rahatlatıyor. fantezilerimi, düşlerimi insanlara hikayeler aracılığıyla anlatmak hoşuma gidiyor. sadece bu sebepten yazar olmak istiyorum aslında.
edebiyat piyasası gerçekten kötü durumda. çoğunluğun saygı duyduğu "aydın" kimseler mafyalığa soyunuyor. bugün bir dergide yazmak için "belirli kişiler"le aranız iyi değilse yer bulmanız zor olur. tabii bu işin az çok kabul edilebilir kısmı her alan gibi burası da piyasalaştı.
kimseyi zan altında bırakmaya gerek yok fakat yine insanların çok sevdiği erkek yazarlar kadınlara bedenlerini sunmaları karşılığında yardımcı olma vahatinde bulunuyor. birçok küçük çaplı yayınevi sahibi zaten işin suyunu çıkarmış durumda çok salak olmayan kişiler bunu fark edebiliyor.
kitap basmak kolay paranız varsa istediğiniz kadar basabilirsiniz işin zor kısmı satabilmek.