kısa filmleriyle adını özellikle film festivallerinde duyurmuş (bkz: can evrenol)'un hem 2013 yapımı kısa filminin hem de 2015 yapımı uzun metraj filminin adı. kısa film gezi direnişi'nden hemen sonra çıktığı için (ağustos 2013) nefis bir polis ve devlet eleştirisi haline gelmiş bence. uzun metraj ise, senaryo açısından çok eleştirilmesini hak etmiyor. her ikisini de küçük küçük anlatayım size.
kısa metraj baskın, birkaç polisin aldıkları ihbara gitmelerini ve osmanlı döneminden kalmış bir karakol binasına girmelerini anlatıyor. kısa film olarak çeşitli film festivallerinden 25 ödül alması büyük başarı. yaklaşık 10 dakikaya bu kadar plastik makyaj, kan ve nefis korku müzikleri serpiştirmek de evrenol'un sinemaya bakış açısını anlatıyor aslında. uzun metraj haline göre biraz kopuk kopuk gelebilir size evrenol'un giriş ve gelişmeyi hemen atlayıp sonuca varma hevesi senaryonun özgünlüğünü baltalamış gibi hissedebilirsiniz. eşi benzeri yapılmamış bir iş olduğu için kısa filmi beğenmeseniz bile, saygı duymak zorundasınız (saygı göstermek ayrı bir şey).
uzun metraj baskın, kısa metrajın senaryosunun oldukça genişletilmesi ve set olarak belirlenen mekanların nokta atışı seçimiyle göz dolduruyor. söz konusu polislerin ihbara gitmeden önce nasıl insanlar olduklarını göstermesi açısından da önemli ayrıntılara sahip. kısa filmin festivallerden ödüller toplamasının ardından eli roth'un "gençler, bunu uzun metraj yapma planınız varsa, destek çıkarım ben size" demesi ve ardından evrenol ve senaryo yazarı olan 3 kişinin oturup birkaç günde kısa filmi uzun metraja dönüştürmeleri güzel ayrıntılar. gerçi, evrenol bir röportaj ında "çok uzattık süreci. roth önce ilgilendi, sonra geri çekildi. birkaç yapımcı daha bulduk ama hep son anda vazgeçtiler ya da sorunlar çıktı ve çekemedik filmi. en sonunda "zaten her şey hazır, ben çekeyim" diye düşündüm ve borç harç filmi çektik" diyor.
uzun metraj olan baskın'ın kurgusu, benim başucu filmlerimden olan hellraiser serisinden esinlenilmiş. bunu filmin yarısında çözmek mümkün ve bu durum izleyiciyi "olm, çok arak olmuş bu film yaae" tepkisine değil, "türkiye'nin en iyi korku filmi bu olmalı" eleştirisine götürüyor. nefis makyajlar, mide kaldırmayı amaçlamayan kurgu dahilindeki ayrıntılar, başarılı figüranlar, bazıları kısa filmde de yer alan etkileyici mekanlar, çekim açıları ve tabii ki müzikler... bu saydıklarımdan hiçbiri bu ülkede bu kadar iyi yapılmadı. korku edebiyatı'na olduğu kadar korku sineması'na da ilgili olanlar baskın'ı izledikten sonra bana hak verecektir. kabuslar evi nasıl ki en iyi türk korku dizisi ise, baskın da en iyi türk korku filmi bana göre.
cinli, yaratıklı, senaryosu illa ki dine bağlanan, muskalı, hocalı, saçma sapan türk korku filmlerinden gına geldiyse size de, baskın'ı şiddetle öneririm. ışıkları kapatın, sesi açın, oturduğunuz yerden evin koridorunu net bir şekilde görebileceğiniz bir açıya yerleşin ve telefonunuzu sessize alarak filmi açın. umarım sizin de hoşunuza gider. korku filmi sevip de baskın'dan hoşlanmayacak bir izleyici kitlesinin var olma ihtimali, yalnızca filmin içerdiği vahşet, kan ve ağır dozda ruhsal rahatsızlıklardan çekinme ile açıklanabilir. geri kalan kitlenin, baskın'ı seveceğinden eminim ben.
