biriktirme hastalığının görünür semptomlarındandır. hepimizin kıyamadığı şeyler vardır. kiminde anılar olur, kimi "gün gelir lazım olur" belirli bir ölçüye kadar bu normal insan davranışı olarak kabul edilir. sınır aşıldığında ortaya çıkan durum bir süredir akıl hastalıkları konusunda çalışan insanların dikkatini çekmiş ve geçtiğimiz yıllarda davranış bozukluğu kategorisine alınmıştır. bazı araştırmacılara göre ocd'nin bir alt türüdür. bazılarına göre depresyon, anksiyete bozukluğu veya hiperaktivitenin bazı türleri ile birlikte seyreden bir durum. hastalık 20. yüzyılda ortaya çıkmış ve otoritelerin dikkatini çekmesi ancak 21. yüzyılda gerçekleşmiştir. bu nedenle henüz kesin ifadeler kullanmak çok doğru değil. yetişkin nüfus içinde % 2-5 aralığında bir yaygınlığının olduğu tahmin edilmekte. çevremizde var yani bunlardan. bu şekilde yaşayan insanların nasihate değil tedaviye ihtiyacı olduğunu bilerek hareket etmek gerekli. zaman zaman gazetelerde çöp ev bulundu, boşaltıldı haberleri görüyoruz. ama bu evi bir çöp yığını haline getiren insanların hasta oldukları ve tedavilerinin gerektiğine dair ifadeler basınımızda yer almıyor. hem olsa ne olacak. genetik aktarım riski yüksek bir rahatsızlık olan şizofreniye bile evlenince geçer gözüyle bakılan bir toplumda yaşıyoruz. delileri tedavi etmek için akıllıları yakıyoruz. doktor da ne?