bambaşka bir hakikat evreninde mahsuni şerif türküsüdür. yani hayatın gerçek sızısı nedir dense verilebilecek cevaplardan olabilir bu eser. iyi bir ortabedist tanıdığınız varsa birden fazla dinlemenizi öneririm. özellikle erdal erzincan'nın bağlamasının telleri bir çekiç gibi kırıyor kemikleri.
parsel parsel eylemişler dünyayı bir dikili taştan gayrı nem kaldı dost köyünden ayağımı kestiler bir akılsız baştan gayrı nem kaldı
padişah değilem çeksem otursam saraylar kursam da asker yetirsem hediyem yoktur ki dosta götürsem iki damla yaştan gayrı nem kaldı
nice dertler gördüm derman çıktılar çok ali'ler gördüm osman çıktılar eski dostlar bize düşman çıktılar birkaç türlü uftan gayrı nem kaldı..
mahzuni şerifim çıksam dağlara rastgelsem de avcı vurmuş marala doldur tüfeğini beni yarala bir yaralı döşten gayrı nem kaldı...
