İzmit pişmaniyesi şeklinde ünlenen pamuk şeker benzeri yiyecek. İzmit'teki meydanlardan birinde tuhaf bir heykel vardır. Yuvarlak bir masa etrafında başlarını eğmiş birkaç çöp adam heykeli. Geçenlerde heykele farklı bir taraftan bakınca anladım ki o masa pişmaniyenin üretildiği tezgah, etrafındakiler de pişmaniyeyi tel tel çeken elemanlar. Pişmaniyenin heykeli olur mu demeyin, oluyormuş.
Aklıma otobüs terminalleri getiren tatlı bir yiyecek. Niye böyle bir şey adet olmuş acaba? Kolay taşınabilir bir yiyecek olduğundandır belki ama başka sebepleri de olmalı.
İzmitte dükkanlarında ateş pahasına satılırken aynı pişmaniyeler gerek yht'lerinde gerek şehirler arası otobüslerinde 3 kutu 5tl şeklinde satılmaktadır. Hocam tamam senin dükkanın var kira ödüyorsun vergi ödüyorsun ama 5 katına satmak revamıdır yahu ?
not: o büyük kutulara aldanmayın %70i boş o kutunun uyandırayım
Tam kıvamında yapılmış olanı tatmak istediğinizde yedikçe yediren garip bir bağımlılık geliştiren lifli, yemesi zor , zor olduğu kadar haz veren bir tatlı.
Pişmaniye denince aklıma hep çocukken Bursa'ya giderken geçtiğimiz izmit karayolundaki ellerinde kutu kutu satmaya çalışarak dolaşan hatta trafik sıkıştığında (ki genelde gişelerin orada oluyordu) gelirdi özellikle bu kişiler otobüsün içine dalıp,mutlaka herkesin hem kendine hem de konu komşusuna 5er 10ar aldığı bir hediyeye dönüşmüştü resmen.
Aklımda kaldığı kadarıyla ipek pişmaniye bu konuda 1 numaraydı. Tabi yıllar geçti o eski tarzda insanların çekiştire çekiştire yaptığı zamanlardan fabrikasyon şekline döndü ama yine de o şekerin un ve yağla homojen hale gelmesi fabrikasyon olsa da uzun ve meşakkatli sürüyor.
Oturunca 1 kutuyu hiç abartısız bitirebilecek kadar seviyorum,vanilyalısı ayrı ama kakaolu olan kesinlikle favorimdir her zaman,hele ki parmaklarda kalan yapışkanlığı şapır şupur temizlerken ki verdiği his! Üstüne de koca bir bardak soğuk su! Öeeeff! Canım çekmiş sanırım ve artık her yerde,marketlerde satılan ve kolay ulaşılabilir olan bir ürün olsa da o izmit karayolunda aldıklarımızın yerini hiçbir ürün tutmadı,şeytan diyor kalk git İzmit'e!
Yiyen bir , yemeyen bin pişman cidden!
