çok büyük kütleli yıldızların, evrimlerinin sonlarında süpernova patlaması nedeniyle üst katmanlarını uzaya fırlatması sonucu geriye kalan yoğun astrofiziksel cisim.
herhangi bir cismi belli bir yarıçapa kadar sıkıştırabilirseniz o cisim bir kara deliğe dönüşür. her cisim için farklı olan bu yarıçap limitine schwarzschild yarıçapı denir. örneğin güneş'i 3 km, dünya'yı 3 mm yarıçapa kadar sıkıştırabilseydiniz, nur topu gibi birer kara deliğiniz olurdu.
Dünyanın farklı bölgelerinde birçok teleskopun eşzamanlı olarak ayarlanıp aynı kara deliği farklı noktalardan izleyip elde edilen verileri 2016- 2018 farklı ülkelerde inceleyip daha sonra sonuçları biraraya getirerek, birbirlerinden habersiz aynı veriye ulaşıp bu veriyi bizimle paylaştılar.
Nihayetinde teorik olarak kanıtlanan kara delik, pek iyi olmasa da, görsel olarak da önümüze gelmiş oldu. Umarım güzel bir bilimsel atlama yaşamamıza başlangıç olur bu.
hiçbir fiziksel varlığın (ışık da dahil) kendisinden kaçamadığı; olağanüstü büyük bir kütlenin neredeyse bir çay kaşığı ölçeğine indirgendiği için oluşan yıldız eskisi.
ayrıca karadeliği oluşturan kütle, karadeliğin görünen (?) kısmından çok daha içeridedir. işte o kadar dar alana o kadar çok kütle sıkıştırırsanız etkisini o kadar çok alana yayabiliyor.
diyelim ki türkiye bir kara delik olsun (politik gönderme değil, bir an için öyle olduğunu düşünelim). hepimizin bildiği gibi de türkiye'nin başkenti ankara. o zaman biz karadeliği gözlemlemeye viyana'dan falan başlarız.