benim bir kuzen var, onlara gidince onun çocuk antreden koşarak gelip koltuğun üstünden uçup halıya konarak giriş yapıyor. o geldi aklıma. benzetme saçma oldu ama hissiyat aynı yani. öyle bir heyecan oldum. anlatabilsem güzel olacaktı. güzel bişi yazmışım gibi kabul görsün.
"tematik mod neydi; empati yapabilmekti" sözümü (evet, ben söyledim bunu biraz önce) bana hatırlatan yazar. sözlüğün botu tdk da kendisine ilk güç verildiğinde böyle sol tarafı kilitliyordu.
hoş gelmiş. sol frame akmıyor eleştirisine gerçek cevap bu değil bence. gene de umarım uzun soluklu yazarlardan biri olur.