notaların matematiksel anlamda dizilim ilk defa pisagor tarafından kullanılsa da; modern müzikte kullanılan nota kavramına isim veren gui d'arrezo dur. notaların isimlerini kilise'de çalınan bir ilahinin ilk iki harfinden almıştır.
batı müziğinde notalar harfler ile gösterilir.
c- do d- re e- mi f- fa g-sol a- la b- si (almanca da "h" olarak gösterilir.)
aynı zamanda bu isimlendirme de latince sözcüklerin kısaltmasıdır.
sesleri ritimsel ve frekanssal olarak bir porte üzerinde işaretlemeye yarayan müzik simgesi.
çoğu insanın müziğe başlamaktan çekinme sebebidir.
çoğu gitaristin bilmediği ama aslında bilinmesi gereken bir şeydir. nota bilmek elbette sizi besteci yapmaz (örneğin david gilmour, paul mccartney gibi hayvani besteciler bile nota bilmez) ama size yine de güzel yerlere götürür.
nota bilmeden yapılan müzik sözlü edebiyatsa, nota bilinerek yapılan müzik yazılı edebiyattır diyeyim en iyisi.
iki tanesi bir araya geldiğinde üçüncü bir sesi oluştururlar.
oluşan bu yeni notanın frekansı, iki notanın arasındaki fark kadardır.
örneğin; 1320 hz frekanslı mi notasıyla, 1760 hz frekanslı la notası birlikte çalındığında bize 440 hz frekanslı bir nota verir ki bu da bir la notasıdır.
deniz baykal'ın da zamanında dile getirdiği gibi sık sık ültimatom ile karıştırılan resmi evrak. kökeni latince'deki yine aynı kelimedir.
elbette ültimatom olarak "siz hayırdır..." manasına gelen notalar da yazılabileceği gibi, "x kişisinin y ülkesini ziyaretine biz kefiliz" amacıyla da yazılan notalar vardır ülkelerin dışişleri bakanlıkları tarafından.
kaldı ki, bir diplomatın sözleri bile nota yerine geçebilmektedir.