Hep bende yok diye düşünürdüm eskiden. Bir kurumda sıra beklerken benim işlemim yapılacağı zaman yemek molası olur. Herhangi bir özelliği için bir ürün alırım bozuk çıkar. Seçimde hiç yaşamadığım bir şehirde görüldüğüm için uğraşmam gerekir. Hiçbir şey öyle kolayca olmaz, hiç dört ayağımın üzerine düşmem yani. Önceleri isyan ediyordum. Artık bu konuda seçilmiş kişi olduğumu düşünüyorum. Öylece oluvermiyor hiçbir şey ve benim hikayelerim oluyor.
Her günün yeniden başlaması ve güzel şeyler olması ihtimaline inanmam şanslı hissettiriyor. Her şeye rağmen yaşadığım hayatı seviyorum.