alman menşeli heavy metal ve/veya power metal grubu. hoş ben gerçi aralarındaki farkı çok anlayamasam da benim için metal grubu. sözlükte metal hayranları mevcut onlar aydınlatırlar. adamların tipler hep bi garip ama solistleri olan attila dorn hepten bi garip. bembeyaz yüz makyajı üzeri siyah göz, ağız vs çıkıyor sahneye. 2013 wacken open air'da çok iyi performansları var.
şarkıları dinleyince anlıyorsunuz bi latince takıntıları var amcaların. sanctus dominus diye bi parçaları bile var. adamların müziklerinden bir iki örnek için buyrun.
power metal sevmekle birlikte, çapından daha fazla popüler olmuş metal gruplarını sevmiyorum. trivium ilk çıktığında nefret etmiştim mesela. aynı durum powerwolf için de geçerli. çok farklı şarkı kalıpları ortaya koyabilen bir grup değil kendileri. son yıllarda senfonik ögeler de ekliyorlar şarkılarına ama lordi'nin bir kademe üstü olmaktan çıkamadılar benim gözümde. buna karşın, grubun milyonlarca hayranı var.
the sacrament of sin 2 gün önce satışa sunulmuş ve şimdiden onlarca eleştiri yazılmış üzerine. bu milyonlarca hayranın etkisi powerwolf'un da götünü kaldırmışa benziyordu. gene de, saçma sapan -core grupları popüler olacağına, varsın, powerwolf popüler olsun.
albüm grubun şu ana kadar yaptığı albümlere göre birçok farklılık taşıyor: ilki, elbette 21 şarkıdan oluşması (önceki hiçbir albümlerinde bu kadar çok sayıda şarkı yer almamıştı). geçen yıl çıkartamamışlardı albümü, "çalışmalarımız uzadı" demişti attila dorn. bunun sebebinin şarkı sayısının bu kadar çok olması olduğunu düşünüyorum. ikincisi, önceki albümlere göre hem daha hafif ve içli hem de şarkının ruhuna uygun soloların olması. killers with the cross'ta bunu fark edip gülümsedim. üçüncüsü ise, davulcu etkisi. powerwolf hemen hemen hiç eleman değişikliği yapmayan bir grup. 2003'teki kurucu ekiple devam etmişlerdi uzun bir süre. çok tutulan blood of the saints albümlerine kadar davulcu olarak stefane funebre vardı grupta (mercury tide'dan hatırlarsınız belki). blood of the saints'te davula thomas diener'ı koymaya çalıştılar ama kayıtlar sırasında anlaşmazlık çıktı ve ona da yol verdiler. son olarak da roel van helden'a davulu teslim ettiler (onu da kısa ömürlü, hollandalı death metal grubu dvplo'dan hatırlarsınız belki). van helden death metal davulcusu olarak çift cross'u olur olmadık yerlerde kullanmayan, şarkının hızını donnie hamzik gibi, scott columbus gibi (valhalla'ya selam olsun) çok fazla düşürmeden ayarlayabilen bir davulcu. bu albümde de kendisini göstermiş. stossgebet ve nightside of siberia'daki etkisi kanımı kaynattı.
powerwolf yukarıda saydığım 3 değişiklik hariç, bildiğiniz gibi. manowar sonrası oluşan boşluğu en iyi doldurabilecek gruplardan biri olmayı sürdürmeleri de sürpriz olmayacaktır.